Definify.com
Definition 2025
скупить
скупить
Russian
Verb
скупи́ть • (skupítʹ) pf (imperfective скупа́ть)
Conjugation
Conjugation of скупи́ть (class 4c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | скупи́ть skupítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | скупи́вший skupívšij |
| passive | — | ску́пленный skúplennyj |
| adverbial | — | скупи́в skupív, скупи́вши skupívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | скуплю́ skupljú |
| 2nd singular (ты) | — | ску́пишь skúpišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | ску́пит skúpit |
| 1st plural (мы) | — | ску́пим skúpim |
| 2nd plural (вы) | — | ску́пите skúpite |
| 3rd plural (они́) | — | ску́пят skúpjat |
| imperative | singular | plural |
| скупи́ skupí |
скупи́те skupíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | скупи́л skupíl |
скупи́ли skupíli |
| feminine (я/ты/она́) | скупи́ла skupíla |
|
| neuter (оно́) | скупи́ло skupílo |
|