Definify.com
Definition 2025
соперничать
соперничать
Russian
Verb
сопе́рничать • (sopérničatʹ) impf
Conjugation
Conjugation of сопе́рничать (class 1a imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | сопе́рничать sopérničatʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | сопе́рничающий sopérničajuščij |
сопе́рничавший sopérničavšij |
| passive | — | — |
| adverbial | сопе́рничая sopérničaja |
сопе́рничав sopérničav, сопе́рничавши sopérničavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | сопе́рничаю sopérničaju |
бу́ду сопе́рничать búdu sopérničatʹ |
| 2nd singular (ты) | сопе́рничаешь sopérničaješʹ |
бу́дешь сопе́рничать búdešʹ sopérničatʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | сопе́рничает sopérničajet |
бу́дет сопе́рничать búdet sopérničatʹ |
| 1st plural (мы) | сопе́рничаем sopérničajem |
бу́дем сопе́рничать búdem sopérničatʹ |
| 2nd plural (вы) | сопе́рничаете sopérničajete |
бу́дете сопе́рничать búdete sopérničatʹ |
| 3rd plural (они́) | сопе́рничают sopérničajut |
бу́дут сопе́рничать búdut sopérničatʹ |
| imperative | singular | plural |
| сопе́рничай sopérničaj |
сопе́рничайте sopérničajte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | сопе́рничал sopérničal |
сопе́рничали sopérničali |
| feminine (я/ты/она́) | сопе́рничала sopérničala |
|
| neuter (оно́) | сопе́рничало sopérničalo |
|
Synonyms
- соревнова́ться (sorevnovátʹsja), конкури́ровать (konkurírovatʹ)
Derived terms
- сопе́рничество (sopérničestvo)
Related terms
- сопе́рник (sopérnik)