Definify.com
Definition 2025
сопрячь
сопрячь
Russian
Verb
сопря́чь • (soprjáčʹ) pf (imperfective сопряга́ть)
Conjugation
Conjugation of сопря́чь (class 8b/b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | сопря́чь soprjáčʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | сопря́гший soprjágšij |
| passive | — | сопряжённый soprjažónnyj |
| adverbial | — | сопря́гши soprjágši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | сопрягу́ soprjagú |
| 2nd singular (ты) | — | сопряжёшь soprjažóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | сопряжёт soprjažót |
| 1st plural (мы) | — | сопряжём soprjažóm |
| 2nd plural (вы) | — | сопряжёте soprjažóte |
| 3rd plural (они́) | — | сопрягу́т soprjagút |
| imperative | singular | plural |
| сопряги́ soprjagí |
сопряги́те soprjagíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | сопря́г soprjág |
сопрягли́ soprjaglí |
| feminine (я/ты/она́) | сопрягла́ soprjaglá |
|
| neuter (оно́) | сопрягло́ soprjagló |
|
Derived terms
- сопряжённый (soprjažónnyj)