Definify.com
Definition 2025
съязвить
съязвить
Russian
Verb
съязви́ть • (sʺjazvítʹ) pf (imperfective язви́ть)
- to say (something) sarcastically
Conjugation
Conjugation of съязви́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | съязви́ть sʺjazvítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | съязви́вший sʺjazvívšij |
| passive | — | съязвлённый sʺjazvljónnyj |
| adverbial | — | съязви́в sʺjazvív, съязви́вши sʺjazvívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | съязвлю́ sʺjazvljú |
| 2nd singular (ты) | — | съязви́шь sʺjazvíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | съязви́т sʺjazvít |
| 1st plural (мы) | — | съязви́м sʺjazvím |
| 2nd plural (вы) | — | съязви́те sʺjazvíte |
| 3rd plural (они́) | — | съязвя́т sʺjazvját |
| imperative | singular | plural |
| съязви́ sʺjazví |
съязви́те sʺjazvíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | съязви́л sʺjazvíl |
съязви́ли sʺjazvíli |
| feminine (я/ты/она́) | съязви́ла sʺjazvíla |
|
| neuter (оно́) | съязви́ло sʺjazvílo |
|
Related terms
- язви́тельный (jazvítelʹnyj)
- я́зва (jázva), я́звенный (jázvennyj)