Definify.com
Definition 2025
узаконить
узаконить
Russian
Verb
узако́нить • (uzakónitʹ) pf (imperfective узако́нивать or узаконя́ть)
Conjugation
Conjugation of узако́нить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | узако́нить uzakónitʹ | |
| participles | present tense | past tense | 
| active | — | узако́нивший uzakónivšij | 
| passive | — | узако́ненный uzakónennyj | 
| adverbial | — | узако́нив uzakóniv, узако́нивши uzakónivši | 
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | узако́ню uzakónju | 
| 2nd singular (ты) | — | узако́нишь uzakónišʹ | 
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | узако́нит uzakónit | 
| 1st plural (мы) | — | узако́ним uzakónim | 
| 2nd plural (вы) | — | узако́ните uzakónite | 
| 3rd plural (они́) | — | узако́нят uzakónjat | 
| imperative | singular | plural | 
| узако́нь uzakónʹ | узако́ньте uzakónʹte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) | 
| masculine (я/ты/он) | узако́нил uzakónil | узако́нили uzakónili | 
| feminine (я/ты/она́) | узако́нила uzakónila | |
| neuter (оно́) | узако́нило uzakónilo | |
Synonyms
- легализовать (legalizovatʹ)
Derived terms
- узаконе́ние (uzakonénije)
Related terms
- зако́н (zakón), зако́нный (zakónnyj), зако́нно (zakónno), зако́нность (zakónnostʹ)
- зако́нник (zakónnik)
- законода́тель (zakonodátelʹ), законода́тельный (zakonodátelʹnyj)
- законове́д (zakonovéd)