Definify.com
Definition 2025
утечь
утечь
Russian
Verb
уте́чь • (utéčʹ) pf (imperfective утека́ть)
Conjugation
Conjugation of уте́чь (class 8b/b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | уте́чь utéčʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | утёкший utjókšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | утёкши utjókši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | утеку́ utekú |
| 2nd singular (ты) | — | утечёшь utečóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | утечёт utečót |
| 1st plural (мы) | — | утечём utečóm |
| 2nd plural (вы) | — | утечёте utečóte |
| 3rd plural (они́) | — | утеку́т utekút |
| imperative | singular | plural |
| утеки́ utekí |
утеки́те utekíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | утёк utjók |
утекли́ uteklí |
| feminine (я/ты/она́) | утекла́ uteklá |
|
| neuter (оно́) | утекло́ utekló |
|