Definify.com
Definition 2025
утомить
утомить
Russian
Verb
утоми́ть • (utomítʹ) pf (imperfective утомля́ть)
Conjugation
Conjugation of утоми́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | утоми́ть utomítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | утоми́вший utomívšij |
| passive | — | утомлённый utomljónnyj |
| adverbial | — | утоми́в utomív, утоми́вши utomívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | утомлю́ utomljú |
| 2nd singular (ты) | — | утоми́шь utomíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | утоми́т utomít |
| 1st plural (мы) | — | утоми́м utomím |
| 2nd plural (вы) | — | утоми́те utomíte |
| 3rd plural (они́) | — | утомя́т utomját |
| imperative | singular | plural |
| утоми́ utomí |
утоми́те utomíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | утоми́л utomíl |
утоми́ли utomíli |
| feminine (я/ты/она́) | утоми́ла utomíla |
|
| neuter (оно́) | утоми́ло utomílo |
|
Related terms
- утомле́ние n (utomlénije)