Definify.com
Definition 2025
чихнуть
чихнуть
Russian
Verb
чихну́ть • (čixnútʹ) pf (imperfective чиха́ть)
- to sneeze
Conjugation
Conjugation of чихну́ть (class 3b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | чихну́ть čixnútʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | чихну́вший čixnúvšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | чихну́в čixnúv, чихну́вши čixnúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | чихну́ čixnú |
| 2nd singular (ты) | — | чихнёшь čixnjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | чихнёт čixnjót |
| 1st plural (мы) | — | чихнём čixnjóm |
| 2nd plural (вы) | — | чихнёте čixnjóte |
| 3rd plural (они́) | — | чихну́т čixnút |
| imperative | singular | plural |
| чихни́ čixní |
чихни́те čixníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | чихну́л čixnúl |
чихну́ли čixnúli |
| feminine (я/ты/она́) | чихну́ла čixnúla |
|
| neuter (оно́) | чихну́ло čixnúlo |
|