Definify.com
Definition 2025
шарить
шарить
Russian
Verb
ша́рить • (šáritʹ) impf (perfective поша́рить)
- to fumble, rummage
- (colloquial) to understand, have knowledge of, know something well (about activities)
- (slang, computing) to engage in cardsharing
Conjugation
Conjugation of ша́рить (class 4a imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ша́рить šáritʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | ша́рящий šárjaščij |
ша́ривший šárivšij |
| passive | — | — |
| adverbial | ша́ря šárja |
ша́рив šáriv, ша́ривши šárivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | ша́рю šárju |
бу́ду ша́рить búdu šáritʹ |
| 2nd singular (ты) | ша́ришь šárišʹ |
бу́дешь ша́рить búdešʹ šáritʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | ша́рит šárit |
бу́дет ша́рить búdet šáritʹ |
| 1st plural (мы) | ша́рим šárim |
бу́дем ша́рить búdem šáritʹ |
| 2nd plural (вы) | ша́рите šárite |
бу́дете ша́рить búdete šáritʹ |
| 3rd plural (они́) | ша́рят šárjat |
бу́дут ша́рить búdut šáritʹ |
| imperative | singular | plural |
| ша́рь šárʹ |
ша́рьте šárʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | ша́рил šáril |
ша́рили šárili |
| feminine (я/ты/она́) | ша́рила šárila |
|
| neuter (оно́) | ша́рило šárilo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective |