Definify.com
Definition 2025
шепнуть
шепнуть
Russian
Verb
шепну́ть • (šepnútʹ) pf (imperfective шепта́ть)
- to whisper
Conjugation
Conjugation of шепну́ть (class 3b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | шепну́ть šepnútʹ | |
| participles | present tense | past tense | 
| active | — | шепну́вший šepnúvšij | 
| passive | — | — | 
| adverbial | — | шепну́в šepnúv, шепну́вши šepnúvši | 
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | шепну́ šepnú | 
| 2nd singular (ты) | — | шепнёшь šepnjóšʹ | 
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | шепнёт šepnjót | 
| 1st plural (мы) | — | шепнём šepnjóm | 
| 2nd plural (вы) | — | шепнёте šepnjóte | 
| 3rd plural (они́) | — | шепну́т šepnút | 
| imperative | singular | plural | 
| шепни́ šepní | шепни́те šepníte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) | 
| masculine (я/ты/он) | шепну́л šepnúl | шепну́ли šepnúli | 
| feminine (я/ты/она́) | шепну́ла šepnúla | |
| neuter (оно́) | шепну́ло šepnúlo | |
Usage notes
A rare and awkward past passive participle шёпнутый (šópnutyj) is occasionally found.