Definify.com
Definition 2024
աբբայութիւն
աբբայութիւն
Old Armenian
Noun
աբբայութիւն • (abbayutʿiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | աբբայութիւն (abbayutʿiwn) | աբբայութիւնք (abbayutʿiwnkʿ) | |
| genitive | աբբայութեան (abbayutʿean) | աբբայութեանց (abbayutʿeancʿ) | |
| dative | աբբայութեան (abbayutʿean) | աբբայութեանց (abbayutʿeancʿ) | |
| accusative | աբբայութիւն (abbayutʿiwn) | աբբայութիւնս (abbayutʿiwns) | |
| ablative | աբբայութենէ (abbayutʿenē) | աբբայութեանց (abbayutʿeancʿ) | |
| instrumental | աբբայութեամբ (abbayutʿeamb) | աբբայութեամբք (abbayutʿeambkʿ) | |
| locative | աբբայութեան (abbayutʿean) | աբբայութիւնս (abbayutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: աբբայություն (abbayutʿyun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “աբբայութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy