Definify.com

Definition 2024


անօթեւան

անօթեւան

Armenian

Adverb

անօթեւան (anōtʿewan)

  1. homelessly, without a shelter
    • 1882, Raffi, Davitʿ Bek [Davit Bek]
      Իսկ ինքը անտուն, անտեղ, անօթեւան թափառում էր երկրից երկիր, որպես մի արկածախնդիր ասպետ, որին իջեւան էին տալիս միայն այն պատճառով, որ նրանից վախենում էին։

Adjective

անօթեւան (anōtʿewan) (superlative ամենաանօթեւան)

  1. homeless

Declension

Noun

անօթեւան (anōtʿewan)

  1. homeless person

Declension