Definify.com
Definition 2024
գոչ
գոչ
Armenian
Noun
գոչ • (gočʿ)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | գոչ (gočʿ) | գոչեր (gočʿer) | ||
| dative | գոչի (gočʿi) | գոչերի (gočʿeri) | ||
| ablative | գոչից (gočʿicʿ) | գոչերից (gočʿericʿ) | ||
| instrumental | գոչով (gočʿov) | գոչերով (gočʿerov) | ||
| locative | գոչում (gočʿum) | գոչերում (gočʿerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | գոչը/գոչն (gočʿə/gočʿn) | գոչերը/գոչերն (gočʿerə/gočʿern) | ||
| dative | գոչին (gočʿin) | գոչերին (gočʿerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | գոչս (gočʿs) | գոչերս (gočʿers) | ||
| dative | գոչիս (gočʿis) | գոչերիս (gočʿeris) | ||
| ablative | գոչիցս (gočʿicʿs) | գոչերիցս (gočʿericʿs) | ||
| instrumental | գոչովս (gočʿovs) | գոչերովս (gočʿerovs) | ||
| locative | գոչումս (gočʿums) | գոչերումս (gočʿerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | գոչդ (gočʿd) | գոչերդ (gočʿerd) | ||
| dative | գոչիդ (gočʿid) | գոչերիդ (gočʿerid) | ||
| ablative | գոչիցդ (gočʿicʿd) | գոչերիցդ (gočʿericʿd) | ||
| instrumental | գոչովդ (gočʿovd) | գոչերովդ (gočʿerovd) | ||
| locative | գոչումդ (gočʿumd) | գոչերումդ (gočʿerumd) | ||
Old Armenian
Etymology
From the root of գոչեմ (gočʿem).
Noun
գոչ • (gočʿ)
Descendants
- Armenian: գոչ (gočʿ)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “գոչ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “գոչ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “գոչ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935