Definify.com
Definition 2024
երդումն
երդումն
Old Armenian
Noun
երդումն • (erdumn)
- oath
- սուտ երդումն ― sut erdumn ― perjury, false oath
- երդումն դնել, տալ ― erdumn dnel, tal ― to take an oath
- երդումն տալ հաւատարմութեան ― erdumn tal hawatarmutʿean ― to take the oath of fidelity, to swear fidelity
- ստել զերդումն ― stel zerdumn ― to take a false oath, to break an oath
- անհաստատ երդումն ― anhastat erdumn ― an unstable oath, a drunkard's oath
- արձակել յերդմանէ ― arjakel yerdmanē ― to unbind, to liberate from an oath, to release from an engagement
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | երդումն (erdumn) | երդմունք (erdmunkʿ) | |
| genitive | երդման (erdman) | երդմանց (erdmancʿ) | |
| dative | երդման (erdman) | երդմանց (erdmancʿ) | |
| accusative | երդումն (erdumn) | երդմունս (erdmuns) | |
| ablative | երդմանէ (erdmanē) | երդմանց (erdmancʿ) | |
| instrumental | երդմամբ (erdmamb) | երդմամբք (erdmambkʿ) | |
| locative | երդման (erdman) | երդմունս (erdmuns) |
Descendants
- Armenian: երդում (erdum)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “երդումն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy