Definify.com
Definition 2024
կաւեղէն
կաւեղէն
Old Armenian
Adjective
կաւեղէն • (kawełēn)
- made of clay, argillaceous, clayey, clayish
Declension
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | կաւեղէն (kawełēn) | կաւեղէնք (kawełēnkʿ) | |
| genitive | կաւեղինի (kawełini) | կաւեղինաց (kawełinacʿ) | |
| dative | կաւեղինի (kawełini) | կաւեղինաց (kawełinacʿ) | |
| accusative | կաւեղէն (kawełēn) | կաւեղէնս (kawełēns) | |
| ablative | կաւեղինէ (kawełinē) | կաւեղինաց (kawełinacʿ) | |
| instrumental | կաւեղինաւ (kawełinaw) | կաւեղինաւք = կաւեղինօք (kawełinawkʿ = kawełinōkʿ) | |
| locative | կաւեղինի (kawełini) | կաւեղէնս (kawełēns) |
Descendants
- Armenian: կավեղեն (kavełen)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կաւեղէն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կաւեղէն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy