Definify.com
Definition 2024
հաստուած
հաստուած
Old Armenian
Noun
հաստուած • (hastuac)
- creature, created being
- construction, structure
Declension
o-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | հաստուած (hastuac) | հաստուածք (hastuackʿ) | |
| genitive | հաստուածոյ (hastuacoy) | հաստուածոց (hastuacocʿ) | |
| dative | հաստուածոյ (hastuacoy) | հաստուածոց (hastuacocʿ) | |
| accusative | հաստուած (hastuac) | հաստուածս (hastuacs) | |
| ablative | հաստուածոյ (hastuacoy) | հաստուածոց (hastuacocʿ) | |
| instrumental | հաստուածով (hastuacov) | հաստուածովք (hastuacovkʿ) | |
| locative | հաստուած (hastuac) | հաստուածս (hastuacs) | |
| the genitive can be հաստուածի (hastuaci) | |||
Descendants
- Armenian: հաստված (hastvac)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հաստուած”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հաստուած”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy