Definition 2024
մերկել
մերկել
Old Armenian
Verb
մերկել • (merkel)
- infinitive of մերկեմ (merkem)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
մերկել (merkel)
|
| genitive |
մերկելոյ (merkeloy)
|
| dative |
մերկելոյ (merkeloy)
|
| accusative |
մերկել (merkel)
|
| ablative |
մերկելոյ (merkeloy)
|
| instrumental |
մերկելով (merkelov)
|
| locative |
մերկել (merkel)
|
