Definify.com
Definition 2024
մղտութիւն
մղտութիւն
Old Armenian
Noun
մղտութիւն • (młtutʿiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | մղտութիւն (młtutʿiwn) | մղտութիւնք (młtutʿiwnkʿ) | |
| genitive | մղտութեան (młtutʿean) | մղտութեանց (młtutʿeancʿ) | |
| dative | մղտութեան (młtutʿean) | մղտութեանց (młtutʿeancʿ) | |
| accusative | մղտութիւն (młtutʿiwn) | մղտութիւնս (młtutʿiwns) | |
| ablative | մղտութենէ (młtutʿenē) | մղտութեանց (młtutʿeancʿ) | |
| instrumental | մղտութեամբ (młtutʿeamb) | մղտութեամբք (młtutʿeambkʿ) | |
| locative | մղտութեան (młtutʿean) | մղտութիւնս (młtutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: մղտություն (młtutʿyun)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “մղտութիւն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “մուղտ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935