Definition 2025
նաւաստել
նաւաստել
Old Armenian
Verb
նաւաստել • (nawastel)
- infinitive of նաւաստեմ (nawastem)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
նաւաստել (nawastel)
|
| genitive |
նաւաստելոյ (nawasteloy)
|
| dative |
նաւաստելոյ (nawasteloy)
|
| accusative |
նաւաստել (nawastel)
|
| ablative |
նաւաստելոյ (nawasteloy)
|
| instrumental |
նաւաստելով (nawastelov)
|
| locative |
նաւաստել (nawastel)
|
