Definify.com
Definition 2024
նաւաստութիւն
նաւաստութիւն
Old Armenian
Noun
նաւաստութիւն • (nawastutʿiwn)
- profession of a sailor; seamanship
- steering of a ship; piloting; navigation
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | նաւաստութիւն (nawastutʿiwn) | նաւաստութիւնք (nawastutʿiwnkʿ) | |
| genitive | նաւաստութեան (nawastutʿean) | նաւաստութեանց (nawastutʿeancʿ) | |
| dative | նաւաստութեան (nawastutʿean) | նաւաստութեանց (nawastutʿeancʿ) | |
| accusative | նաւաստութիւն (nawastutʿiwn) | նաւաստութիւնս (nawastutʿiwns) | |
| ablative | նաւաստութենէ (nawastutʿenē) | նաւաստութեանց (nawastutʿeancʿ) | |
| instrumental | նաւաստութեամբ (nawastutʿeamb) | նաւաստութեամբք (nawastutʿeambkʿ) | |
| locative | նաւաստութեան (nawastutʿean) | նաւաստութիւնս (nawastutʿiwns) |
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “նաւաստութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy