Definify.com
Definition 2024
տեղատութիւն
տեղատութիւն
Old Armenian
Noun
տեղատութիւն • (tełatutʿiwn)
- reflux, ebb
- մակընթացութիւն եւ տեղատութիւն ― makəntʿacʿutʿiwn ew tełatutʿiwn ― the ebb and flow, tide
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | տեղատութիւն (tełatutʿiwn) | տեղատութիւնք (tełatutʿiwnkʿ) | |
| genitive | տեղատութեան (tełatutʿean) | տեղատութեանց (tełatutʿeancʿ) | |
| dative | տեղատութեան (tełatutʿean) | տեղատութեանց (tełatutʿeancʿ) | |
| accusative | տեղատութիւն (tełatutʿiwn) | տեղատութիւնս (tełatutʿiwns) | |
| ablative | տեղատութենէ (tełatutʿenē) | տեղատութեանց (tełatutʿeancʿ) | |
| instrumental | տեղատութեամբ (tełatutʿeamb) | տեղատութեամբք (tełatutʿeambkʿ) | |
| locative | տեղատութեան (tełatutʿean) | տեղատութիւնս (tełatutʿiwns) |
Antonyms
- մակընթացութիւն (makəntʿacʿutʿiwn) (makəntʿacʿutʿiwn)
Descendants
- Armenian: տեղատվություն (tełatvutʿyun) (teġatvut’yun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “տեղատութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy