Definify.com

Definition 2024


տիւ

տիւ

Old Armenian

Noun

տիւ (tiw)

  1. day, daytime, the part of the day when the sun shines
    տիւ եւ գիշերtiw ew gišer ― nychthemeron
    ի տուէ/ի տունջեանi tuē/i tunǰean ― during the day, by day, in the day-time
    ի լուսապայծառ/ի լոյս տունջեանi lusapaycaṙ/i loys tunǰean ― in broad day light
    ընդ տիւն ողջոյնənd tiwn ołǰoyn ― all day long
    ի տուէ եւ ի գիշերի, զտիւ եւ զգիշերi tuē ew i gišeri, ztiw ew zgišer ― day and night, night and day
    չեւ խոնարհեալ տունջեանčʿew xonarheal tunǰean ― before the end of the day, before nightfall
    արփիաճաճանչ տիւarpʿiačačančʿ tiw ― fine day, fine weather
    ի տունջենիս յայսմիկi tunǰenis yaysmik ― this day, to-day

Declension

Synonyms

Derived terms

  • գիշերատիւ (gišeratiw)
  • երկտիւ (erktiw)
  • մշտատիւ (mštatiw)
  • յարատիւ (yaratiw)
  • տուընջեան (tuənǰean)
  • տունջեան (tunǰean)
  • տունջենական (tunǰenakan)
  • տունջենային (tunǰenayin)
  • տունջէն (tunǰēn)

Descendants

  • Armenian: տիվ (tiv), տվնջյան (tvnǰyan)

References

  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), տիւ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), տիւ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), տիւ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Matasović, Ranko (2009) A Grammatical Sketch of Classical Armenian (pdf), Zagreb, page 8
  • Godel, Robert (1975) An introduction to the study of classical Armenian, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, page 35