Definify.com
Definition 2025
տուար
տուար
Old Armenian
Alternative forms
- դուար (duar), դովար (dovar) (post-classical)
- դուաչ (duačʿ) (misspeliing)
Noun
տուար • (tuar)
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | տուար (tuar) | տուարք (tuarkʿ) | |
genitive | տուարի (tuari) | տուարաց (tuaracʿ) | |
dative | տուարի (tuari) | տուարաց (tuaracʿ) | |
accusative | տուար (tuar) | տուարս (tuars) | |
ablative | տուարէ (tuarē) | տուարաց (tuaracʿ) | |
instrumental | տուարաւ (tuaraw) | տուարաւք = տուարօք (tuarawkʿ = tuarōkʿ) | |
locative | տուարի (tuari) | տուարս (tuars) |
Usage notes
Classically attested only in compounds, not as a separate word.
Derived terms
|
|
|
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “տուար”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “տուար”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “տուար”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 610