Definify.com

Definition 2024


փեսայ

փեսայ

Old Armenian

Noun

փեսայ (pʿesay)

  1. bridegroom, groom
  2. son-in-law
  3. brother-in-law (sister's husband)

Declension

Derived terms

  • փեսածու (pʿesacu)
  • փեսահրաւէր (pʿesahrawēr)
  • փեսայաբար (pʿesayabar)
  • փեսայազգեաց (pʿesayazgeacʿ)
  • փեսայազգեստ (pʿesayazgest)
  • փեսայածին (pʿesayacin)
  • փեսայածու (pʿesayacu)
  • փեսայածութիւն (pʿesayacutʿiwn)
  • փեսայական (pʿesayakan)
  • փեսայանամ (pʿesayanam)
  • փեսայանման (pʿesayanman)
  • փեսայանուէրք (pʿesayanuērkʿ)
  • փեսայապէս (pʿesayapēs)
  • փեսայարան (pʿesayaran)
  • փեսայացուցանեմ (pʿesayacʿucʿanem)
  • փեսայիմ (pʿesayim)
  • փեսայութիւն (pʿesayutʿiwn)
  • փեսայօրէն (pʿesayōrēn)
  • փեսաւէր (pʿesawēr)
  • փեսեղբայր (pʿesełbayr)

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), փեսայ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), փեսայ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935