Definify.com
Definition 2025
քահանայ
քահանայ
Old Armenian
Noun
քահանայ • (kʿahanay)
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | քահանայ (kʿahanay) | քահանայք (kʿahanaykʿ) | |
| genitive | քահանայի (kʿahanayi) | քահանայից (kʿahanayicʿ) | |
| dative | քահանայի (kʿahanayi) | քահանայից (kʿahanayicʿ) | |
| accusative | քահանայ (kʿahanay) | քահանայս (kʿahanays) | |
| ablative | քահանայէ (kʿahanayē) | քահանայից (kʿahanayicʿ) | |
| instrumental | քահանայիւ (kʿahanayiw) | քահանայիւք (kʿahanayiwkʿ) | |
| locative | քահանայի (kʿahanayi) | քահանայս (kʿahanays) |
Derived terms
Terms derived from քահանայ (kʿahanay)
|
|
|
Descendants
- Armenian: քահանա (kʿahana)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “քահանայ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “քահանայ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “քահանայ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935