Hebrew

Noun

אוֹן • ‎(on) m ‎(plural indefinite אוֹנִים, plural construct אוֹנֵי־)

1. (rare) strength, power

Derived terms

• חסר אונים ‎(ḥasár oním)
• אין אונות ‎(en onút)

Yiddish

Alternative forms

• אונד ‎(und) (Daytshmerish)
• אונ׳ ‎(un')
• אונ ‎(un)

Etymology

From Middle High German unt ‎(“and”). Cognates include German und.

Pronunciation

• IPA^(key): [ʊn]

Conjunction

און • ‎(un)

1. and