Definify.com
Definition 2025
اتباع
اتباع
Arabic
Noun
اِتِّبَاع • (ittibāʿ) m
- verbal noun of اِتَّبَعَ (ittabaʿa) (form VIII)
 
Declension
Declension of noun اِتِّبَاع (ittibāʿ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal |  اِتِّبَاع ittibāʿ  | 
 الِاتِّبَاع al-ittibāʿ  | 
 اِتِّبَاع ittibāʿ  | 
| Nominative |  اِتِّبَاعٌ ittibāʿun  | 
 الِاتِّبَاعُ al-ittibāʿu  | 
 اِتِّبَاعُ ittibāʿu  | 
| Accusative |  اِتِّبَاعًا ittibāʿan  | 
 الِاتِّبَاعَ al-ittibāʿa  | 
 اِتِّبَاعَ ittibāʿa  | 
| Genitive |  اِتِّبَاعٍ ittibāʿin  | 
 الِاتِّبَاعِ al-ittibāʿi  | 
 اِتِّبَاعِ ittibāʿi  |