Definify.com
Definition 2025
اتبع
اتبع
Arabic
Verb
اِتَّبَعَ • (ittabaʿa) VIII, non-past يَتَّبِعُ (yattabiʿu)
Conjugation
Conjugation of 
اِتَّبَعَ
 (form-VIII sound)|  verbal noun الْمَصْدَر  | 
 
 ittibāʿ  | 
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  active participle اِسْم الْفَاعِل  | 
  مُتَّبِع 
muttabiʿ  | 
|||||||||||
|  passive participle اِسْم الْمَفْعُول  | 
  مُتَّبَع 
muttabaʿ  | 
|||||||||||
|  active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ittabaʿtu  | 
 
 ittabaʿta  | 
  اِتَّبَعَ 
ittabaʿa  | 
  اِتَّبَعْتُمَا 
ittabaʿtumā  | 
  اِتَّبَعَا 
ittabaʿā  | 
 
 ittabaʿnā  | 
 
 ittabaʿtum  | 
 
 ittabaʿū  | 
|||
| f |  
 ittabaʿti  | 
 
 ittabaʿat  | 
  اِتَّبَعَتَا 
ittabaʿatā  | 
 
 ittabaʿtunna  | 
 
 ittabaʿna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾattabiʿu  | 
 
 tattabiʿu  | 
 
 yattabiʿu  | 
  تَتَّبِعَانِ 
tattabiʿāni  | 
  يَتَّبِعَانِ 
yattabiʿāni  | 
 
 nattabiʿu  | 
 
 tattabiʿūna  | 
 
 yattabiʿūna  | 
|||
| f |  
 tattabiʿīna  | 
 
 tattabiʿu  | 
  تَتَّبِعَانِ 
tattabiʿāni  | 
 
 tattabiʿna  | 
 
 yattabiʿna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾattabiʿa  | 
 
 tattabiʿa  | 
 
 yattabiʿa  | 
  تَتَّبِعَا 
tattabiʿā  | 
  يَتَّبِعَا 
yattabiʿā  | 
 
 nattabiʿa  | 
 
 tattabiʿū  | 
 
 yattabiʿū  | 
|||
| f |  
 tattabiʿī  | 
 
 tattabiʿa  | 
  تَتَّبِعَا 
tattabiʿā  | 
 
 tattabiʿna  | 
 
 yattabiʿna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾattabiʿ  | 
 
 tattabiʿ  | 
 
 yattabiʿ  | 
  تَتَّبِعَا 
tattabiʿā  | 
  يَتَّبِعَا 
yattabiʿā  | 
 
 nattabiʿ  | 
 
 tattabiʿū  | 
 
 yattabiʿū  | 
|||
| f |  
 tattabiʿī  | 
 
 tattabiʿ  | 
  تَتَّبِعَا 
tattabiʿā  | 
 
 tattabiʿna  | 
 
 yattabiʿna  | 
|||||||
|  imperative الْأَمْر  | 
m |   اِتَّبِعْ 
ittabiʿ  | 
  اِتَّبِعَا 
ittabiʿā  | 
 
 ittabiʿū  | 
||||||||
| f |  
 ittabiʿī  | 
 
 ittabiʿna  | 
||||||||||
|  passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 uttubiʿtu  | 
 
 uttubiʿta  | 
  اُتُّبِعَ 
uttubiʿa  | 
  اُتُّبِعْتُمَا 
uttubiʿtumā  | 
  اُتُّبِعَا 
uttubiʿā  | 
 
 uttubiʿnā  | 
 
 uttubiʿtum  | 
 
 uttubiʿū  | 
|||
| f |  
 uttubiʿti  | 
 
 uttubiʿat  | 
  اُتُّبِعَتَا 
uttubiʿatā  | 
 
 uttubiʿtunna  | 
 
 uttubiʿna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾuttabaʿu  | 
 
 tuttabaʿu  | 
 
 yuttabaʿu  | 
  تُتَّبَعَانِ 
tuttabaʿāni  | 
  يُتَّبَعَانِ 
yuttabaʿāni  | 
 
 nuttabaʿu  | 
 
 tuttabaʿūna  | 
 
 yuttabaʿūna  | 
|||
| f |  
 tuttabaʿīna  | 
 
 tuttabaʿu  | 
  تُتَّبَعَانِ 
tuttabaʿāni  | 
 
 tuttabaʿna  | 
 
 yuttabaʿna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾuttabaʿa  | 
 
 tuttabaʿa  | 
 
 yuttabaʿa  | 
  تُتَّبَعَا 
tuttabaʿā  | 
  يُتَّبَعَا 
yuttabaʿā  | 
 
 nuttabaʿa  | 
 
 tuttabaʿū  | 
 
 yuttabaʿū  | 
|||
| f |  
 tuttabaʿī  | 
 
 tuttabaʿa  | 
  تُتَّبَعَا 
tuttabaʿā  | 
 
 tuttabaʿna  | 
 
 yuttabaʿna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾuttabaʿ  | 
 
 tuttabaʿ  | 
 
 yuttabaʿ  | 
  تُتَّبَعَا 
tuttabaʿā  | 
  يُتَّبَعَا 
yuttabaʿā  | 
 
 nuttabaʿ  | 
 
 tuttabaʿū  | 
 
 yuttabaʿū  | 
|||
| f |  
 tuttabaʿī  | 
 
 tuttabaʿ  | 
  تُتَّبَعَا 
tuttabaʿā  | 
 
 tuttabaʿna  | 
 
 yuttabaʿna  | 
|||||||
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “اتبع”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
 
Etymology 2
Verb
اِتْبَعْ • (itbaʿ) (form I)
- second-person masculine singular active imperative of تَبِعَ (tabiʿa)