Arabic

Verb

اِخْتَرْ • ‎(iḵtar) ‎(form VIII)

1. second-person masculine singular active imperative of اِخْتَارَ ‎(iḵtāra)

Ottoman Turkish

Etymology

From Persian اختر ‎(axtar, “star”), from Middle Persian 𐭠𐭧𐭲𐭥 ‎(axtar).

Noun

اختر • ‎(ahter)

1. (astronomy) star

Synonyms

• ستاره ‎(sitâre)
• یلدز ‎(yıldız)

Persian

Etymology

From Middle Persian 𐭠𐭧𐭲𐭥 ‎(axtar).

Noun

اختر • ‎(axtar)

1. (astronomy) star

Related terms

• اختری ‎(axtari)
• اخترمار ‎(axtarmâr, “astronomer”)
• نواختر ‎(nou-axtar)
• ابرنواختر ‎(abar-nou-axtar)

Synonyms

• ستاره ‎(setâre)
• کوکب ‎(koukab)