Definify.com
Definition 2025
قبلة
قبلة
See also: قتلة
Arabic
Noun
قُبْلَة • (qubla) f (plural قُبْلَات (qublāt) or قُبُلَات (qubulāt) or قُبَل (qubal))
Declension
Declension of noun قُبْلَة (qubla)
| Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | قُبْلَة qubla |
الْقُبْلَة al-qubla |
قُبْلَة qublat |
| Nominative | قُبْلَةٌ qublatun |
الْقُبْلَةُ al-qublatu |
قُبْلَةُ qublatu |
| Accusative | قُبْلَةً qublatan |
الْقُبْلَةَ al-qublata |
قُبْلَةَ qublata |
| Genitive | قُبْلَةٍ qublatin |
الْقُبْلَةِ al-qublati |
قُبْلَةِ qublati |
| Dual | Indefinite | Definite | Construct |
| Informal | قُبْلَتَيْن qublatayn |
الْقُبْلَتَيْن al-qublatayn |
قُبْلَتَيْ qublatay |
| Nominative | قُبْلَتَانِ qublatāni |
الْقُبْلَتَانِ al-qublatāni |
قُبْلَتَا qublatā |
| Accusative | قُبْلَتَيْنِ qublatayni |
الْقُبْلَتَيْنِ al-qublatayni |
قُبْلَتَيْ qublatay |
| Genitive | قُبْلَتَيْنِ qublatayni |
الْقُبْلَتَيْنِ al-qublatayni |
قُبْلَتَيْ qublatay |
| Plural | sound feminine plural; basic broken plural triptote | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | قُبْلَات; قُبُلَات; قُبَل qublāt; qubulāt; qubal |
الْقُبْلَات; الْقُبُلَات; الْقُبَل al-qublāt; al-qubulāt; al-qubal |
قُبْلَات; قُبُلَات; قُبَل qublāt; qubulāt; qubal |
| Nominative | قُبْلَاتٌ; قُبُلَاتٌ; قُبَلٌ qublātun; qubulātun; qubalun |
الْقُبْلَاتُ; الْقُبُلَاتُ; الْقُبَلُ al-qublātu; al-qubulātu; al-qubalu |
قُبْلَاتُ; قُبُلَاتُ; قُبَلُ qublātu; qubulātu; qubalu |
| Accusative | قُبْلَاتٍ; قُبُلَاتٍ; قُبَلًا qublātin; qubulātin; qubalan |
الْقُبْلَاتِ; الْقُبُلَاتِ; الْقُبَلَ al-qublāti; al-qubulāti; al-qubala |
قُبْلَاتِ; قُبُلَاتِ; قُبَلَ qublāti; qubulāti; qubala |
| Genitive | قُبْلَاتٍ; قُبُلَاتٍ; قُبَلٍ qublātin; qubulātin; qubalin |
الْقُبْلَاتِ; الْقُبُلَاتِ; الْقُبَلِ al-qublāti; al-qubulāti; al-qubali |
قُبْلَاتِ; قُبُلَاتِ; قُبَلِ qublāti; qubulāti; qubali |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “قبلة”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
Etymology 2
Noun
قِبْلَة • (qibla) f
- qibla, the direction towards the Kaaba, towards which Muslims pray
- prayer niche, a recess in a mosque wall indicating the direction of the Kaaba
Declension
Declension of noun قِبْلَة (qibla)
| Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | قِبْلَة qibla |
الْقِبْلَة al-qibla |
قِبْلَة qiblat |
| Nominative | قِبْلَةٌ qiblatun |
الْقِبْلَةُ al-qiblatu |
قِبْلَةُ qiblatu |
| Accusative | قِبْلَةً qiblatan |
الْقِبْلَةَ al-qiblata |
قِبْلَةَ qiblata |
| Genitive | قِبْلَةٍ qiblatin |
الْقِبْلَةِ al-qiblati |
قِبْلَةِ qiblati |