Definify.com
Definition 2024
असत्य
असत्य
Sanskrit
Adjective
असत्य • (asatya)
Noun
असत्य • (asatya) n
Declension
| Neuter a-stem declension of असत्य | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | असत्यम् (asatyam) | ||
| Gen. sg. | असत्यस्य (asatyasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | असत्यम् (asatyam) | असत्ये (asatye) | असत्यानि (asatyāni) |
| Vocative | असत्य (asatya) | असत्ये (asatye) | असत्यानि (asatyāni) |
| Accusative | असत्यम् (asatyam) | असत्ये (asatye) | असत्यानि (asatyāni) |
| Instrumental | असत्येन (asatyena) | असत्याभ्याम् (asatyābhyām) | असत्यैः (asatyaiḥ) |
| Dative | असत्या (asatyā) | असत्याभ्याम् (asatyābhyām) | असत्येभ्यः (asatyebhyaḥ) |
| Ablative | असत्यात् (asatyāt) | असत्याभ्याम् (asatyābhyām) | असत्येभ्यः (asatyebhyaḥ) |
| Genitive | असत्यस्य (asatyasya) | असत्ययोः (asatyayoḥ) | असत्यानाम् (asatyānām) |
| Locative | असत्ये (asatye) | असत्ययोः (asatyayoḥ) | असत्येषु (asatyeṣu) |