Definify.com

Definition 2024

कान्त

कान्त

See also: कुन्ती and किन्तु

Sanskrit

Adjective

कान्त • ‎(kānta)

Noun

कान्त • ‎(kānta) m

Any one beloved, lover, husband
the Moon
the spring
iron
stone
charming wife
the earth

Declension

Masculine a-stem declension of कान्त
Nom. sg.	कान्तः ‎(kāntaḥ)
Gen. sg.	कान्तस्य ‎(kāntasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कान्तः ‎(kāntaḥ)	कान्तौ ‎(kāntau)	कान्ताः ‎(kāntāḥ)
Vocative	कान्त ‎(kānta)	कान्तौ ‎(kāntau)	कान्ताः ‎(kāntāḥ)
Accusative	कान्तम् ‎(kāntam)	कान्तौ ‎(kāntau)	कान्तान् ‎(kāntān)
Instrumental	कान्तेन ‎(kāntena)	कान्ताभ्याम् ‎(kāntābhyām)	कान्तैः ‎(kāntaiḥ)
Dative	कान्ताय ‎(kāntāya)	कान्ताभ्याम् ‎(kāntābhyām)	कान्तेभ्यः ‎(kāntebhyaḥ)
Ablative	कान्तात् ‎(kāntāt)	कान्ताभ्याम् ‎(kāntābhyām)	कान्तेभ्यः ‎(kāntebhyaḥ)
Genitive	कान्तस्य ‎(kāntasya)	कान्तयोः ‎(kāntayoḥ)	कान्तानाम् ‎(kāntānām)
Locative	कान्ते ‎(kānte)	कान्तयोः ‎(kāntayoḥ)	कान्तेषु ‎(kānteṣu)

References

Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 252