Definify.com
Definition 2025
तटाक
तटाक
Sanskrit
Noun
तटाक • (taṭāka) n, m
- a pool
Declension
| Masculine a-stem declension of तटाक | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | तटाकः (taṭākaḥ) | ||
| Gen. sg. | तटाकस्य (taṭākasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | तटाकः (taṭākaḥ) | तटाकौ (taṭākau) | तटाकाः (taṭākāḥ) |
| Vocative | तटाक (taṭāka) | तटाकौ (taṭākau) | तटाकाः (taṭākāḥ) |
| Accusative | तटाकम् (taṭākam) | तटाकौ (taṭākau) | तटाकान् (taṭākān) |
| Instrumental | तटाकेन (taṭākena) | तटाकाभ्याम् (taṭākābhyām) | तटाकैः (taṭākaiḥ) |
| Dative | तटाकाय (taṭākāya) | तटाकाभ्याम् (taṭākābhyām) | तटाकेभ्यः (taṭākebhyaḥ) |
| Ablative | तटाकात् (taṭākāt) | तटाकाभ्याम् (taṭākābhyām) | तटाकेभ्यः (taṭākebhyaḥ) |
| Genitive | तटाकस्य (taṭākasya) | तटाकयोः (taṭākayoḥ) | तटाकानाम् (taṭākānām) |
| Locative | तटाके (taṭāke) | तटाकयोः (taṭākayoḥ) | तटाकेषु (taṭākeṣu) |
| Neuter a-stem declension of तटाक | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | तटाकम् (taṭākam) | ||
| Gen. sg. | तटाकस्य (taṭākasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | तटाकम् (taṭākam) | तटाके (taṭāke) | तटाकानि (taṭākāni) |
| Vocative | तटाक (taṭāka) | तटाके (taṭāke) | तटाकानि (taṭākāni) |
| Accusative | तटाकम् (taṭākam) | तटाके (taṭāke) | तटाकानि (taṭākāni) |
| Instrumental | तटाकेन (taṭākena) | तटाकाभ्याम् (taṭākābhyām) | तटाकैः (taṭākaiḥ) |
| Dative | तटाका (taṭākā) | तटाकाभ्याम् (taṭākābhyām) | तटाकेभ्यः (taṭākebhyaḥ) |
| Ablative | तटाकात् (taṭākāt) | तटाकाभ्याम् (taṭākābhyām) | तटाकेभ्यः (taṭākebhyaḥ) |
| Genitive | तटाकस्य (taṭākasya) | तटाकयोः (taṭākayoḥ) | तटाकानाम् (taṭākānām) |
| Locative | तटाके (taṭāke) | तटाकयोः (taṭākayoḥ) | तटाकेषु (taṭākeṣu) |
Descendants
- Telugu: తటాకము (taṭākamu)
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0432