Definify.com

Definition 2024


धरित्री

धरित्री

Sanskrit

Noun

धरित्री (dháritrī) f

  1. a female bearer or supporter
  2. the earth

Declension

Feminine ī-stem declension of धरित्री
Nom. sg. धरित्री (dharitrī)
Gen. sg. धरित्र्याः (dharitryāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative धरित्री (dharitrī) धरित्र्यौ (dharitryau) धरित्र्यः (dharitryaḥ)
Vocative धरित्रि (dharitri) धरित्र्यौ (dharitryau) धरित्र्यः (dharitryaḥ)
Accusative धरित्रीम् (dharitrīm) धरित्र्यौ (dharitryau) धरित्रीः (dharitrīḥ)
Instrumental धरित्र्या (dharitryā) धरित्रीभ्याम् (dharitrībhyām) धरित्रीभिः (dharitrībhiḥ)
Dative धरित्र्यै (dharitryai) धरित्रीभ्याम् (dharitrībhyām) धरित्रीभ्यः (dharitrībhyaḥ)
Ablative धरित्र्याः (dharitryāḥ) धरित्रीभ्याम् (dharitrībhyām) धरित्रीभ्यः (dharitrībhyaḥ)
Genitive धरित्र्याः (dharitryāḥ) धरित्र्योः (dharitryoḥ) धरित्रीणाम् (dharitrīṇām)
Locative धरित्र्याम् (dharitryām) धरित्र्योः (dharitryoḥ) धरित्रीषु (dharitrīṣu)

Descendants

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0510