Definify.com
Definition 2024
मुक्ति
मुक्ति
See also: मुक्त
Sanskrit
Etymology
From the root मुच् (√muc, “to loose, let loose, free”) (verb मुञ्चति (muñcáti)).
Noun
मुक्ति • (mukti) f
- setting or becoming free, release, liberation, deliverance from (in compounds)
- final liberation or emancipation, final beatitude (= मोक्ष (mokṣa))
- abandonment, putting off, giving up
- throwing, casting, hurling, shooting, sending
- discharge (of a debt)
Declension
| Feminine i-stem declension of मुक्ति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मुक्तिः (muktiḥ) | ||
| Gen. sg. | मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मुक्तिः (muktiḥ) | मुक्ती (muktī) | मुक्तयः (muktayaḥ) |
| Vocative | मुक्ते (mukte) | मुक्ती (muktī) | मुक्तयः (muktayaḥ) |
| Accusative | मुक्तिम् (muktim) | मुक्ती (muktī) | मुक्तीः (muktīḥ) |
| Instrumental | मुक्त्या (muktyā) | मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभिः (muktibhiḥ) |
| Dative | मुक्त्यै / मुक्तये (muktyai / muktaye) | मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभ्यः (muktibhyaḥ) |
| Ablative | मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ) | मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभ्यः (muktibhyaḥ) |
| Genitive | मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ) | मुक्त्योः (muktyoḥ) | मुक्तीनाम् (muktīnām) |
| Locative | मुक्त्याम् / मुक्तौ (muktyām / muktau) | मुक्त्योः (muktyoḥ) | मुक्तिषु (muktiṣu) |
Proper noun
मुक्ति • (Mukti) f
- Name of a divine being (the wife of सत्य (satya))