Definify.com

Definition 2024


राजि

राजि

Sanskrit

Noun

राजि (rā́ji) f

  1. a streak, line, row, range (ŚBr. etc.)
  2. a line parting the hair (MW.
  3. the uvula or soft palate (L.)
  4. a striped snake (L.)
  5. a field (L.)
  6. Vernonia anthelminthica (L.) (compare राजी (rājī))

Declension

Feminine i-stem declension of राजि
Nom. sg. राजिः (rājiḥ)
Gen. sg. राज्याः / राजेः (rājyāḥ / rājeḥ)
Singular Dual Plural
Nominative राजिः (rājiḥ) राजी (rājī) राजयः (rājayaḥ)
Vocative राजे (rāje) राजी (rājī) राजयः (rājayaḥ)
Accusative राजिम् (rājim) राजी (rājī) राजीः (rājīḥ)
Instrumental राज्या (rājyā) राजिभ्याम् (rājibhyām) राजिभिः (rājibhiḥ)
Dative राज्यै / राजये (rājyai / rājaye) राजिभ्याम् (rājibhyām) राजिभ्यः (rājibhyaḥ)
Ablative राज्याः / राजेः (rājyāḥ / rājeḥ) राजिभ्याम् (rājibhyām) राजिभ्यः (rājibhyaḥ)
Genitive राज्याः / राजेः (rājyāḥ / rājeḥ) राज्योः (rājyoḥ) राजीनाम् (rājīnām)
Locative राज्याम् / राजौ (rājyām / rājau) राज्योः (rājyoḥ) राजिषु (rājiṣu)

Descendants

Noun

राजि (rā́ji) m

  1. name of a son of āyu (MBh.) (B. रजि (raji) (L.)

Declension

Masculine i-stem declension of राजि
Nom. sg. राजिः (rājiḥ)
Gen. sg. राजेः (rājeḥ)
Singular Dual Plural
Nominative राजिः (rājiḥ) राजी (rājī) राजयः (rājayaḥ)
Vocative राजे (rāje) राजी (rājī) राजयः (rājayaḥ)
Accusative राजिम् (rājim) राजी (rājī) राजीन् (rājīn)
Instrumental राजिना (rājinā) राजिभ्याम् (rājibhyām) राजिभिः (rājibhiḥ)
Dative राजये (rājaye) राजिभ्याम् (rājibhyām) राजिभ्यः (rājibhyaḥ)
Ablative राजेः (rājeḥ) राजिभ्याम् (rājibhyām) राजिभ्यः (rājibhyaḥ)
Genitive राजेः (rājeḥ) राज्योः (rājyoḥ) राजीनाम् (rājīnām)
Locative राजौ (rājau) राज्योः (rājyoḥ) राजिषु (rājiṣu)

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0875