Sanskrit
Noun
वसति • (vasatí) f
- staying (especially "overnight"), dwelling, abiding, sojourn
- तिस्रो वसतीर् उषित्वा (tisro vasatīr uṣitvā) — having passed three nights
- vasatiṃ-√kri or √grah — to pass the night, take up one's abode in, + locative
- a nest
- a dwelling-place, house, residence, abode or seat of (genitive or compound)
- (Jainism) a Jain monastery
- night
Declension
Feminine i-stem declension of वसति |
Nom. sg.
|
वसतिः (vasatiḥ)
|
Gen. sg.
|
वसत्याः / वसतेः (vasatyāḥ / vasateḥ)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
वसतिः (vasatiḥ)
|
वसती (vasatī)
|
वसतयः (vasatayaḥ)
|
Vocative
|
वसते (vasate)
|
वसती (vasatī)
|
वसतयः (vasatayaḥ)
|
Accusative
|
वसतिम् (vasatim)
|
वसती (vasatī)
|
वसतीः (vasatīḥ)
|
Instrumental
|
वसत्या (vasatyā)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभिः (vasatibhiḥ)
|
Dative
|
वसत्यै / वसतये (vasatyai / vasataye)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभ्यः (vasatibhyaḥ)
|
Ablative
|
वसत्याः / वसतेः (vasatyāḥ / vasateḥ)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभ्यः (vasatibhyaḥ)
|
Genitive
|
वसत्याः / वसतेः (vasatyāḥ / vasateḥ)
|
वसत्योः (vasatyoḥ)
|
वसतीनाम् (vasatīnām)
|
Locative
|
वसत्याम् / वसतौ (vasatyām / vasatau)
|
वसत्योः (vasatyoḥ)
|
वसतिषु (vasatiṣu)
|
Descendants
- Hindi: बस्ती (bastī) (bastī)
- Urdu: بستی (bastī)
Adjective
वसति • (vasatí)
- (according to some) dwelling, abiding (with वसाम् (vasām)), fixing one's residence (?)
Declension
Masculine i-stem declension of वसति |
Nom. sg.
|
वसतिः (vasatiḥ)
|
Gen. sg.
|
वसतेः (vasateḥ)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
वसतिः (vasatiḥ)
|
वसती (vasatī)
|
वसतयः (vasatayaḥ)
|
Vocative
|
वसते (vasate)
|
वसती (vasatī)
|
वसतयः (vasatayaḥ)
|
Accusative
|
वसतिम् (vasatim)
|
वसती (vasatī)
|
वसतीन् (vasatīn)
|
Instrumental
|
वसतिना (vasatinā)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभिः (vasatibhiḥ)
|
Dative
|
वसतये (vasataye)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभ्यः (vasatibhyaḥ)
|
Ablative
|
वसतेः (vasateḥ)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभ्यः (vasatibhyaḥ)
|
Genitive
|
वसतेः (vasateḥ)
|
वसत्योः (vasatyoḥ)
|
वसतीनाम् (vasatīnām)
|
Locative
|
वसतौ (vasatau)
|
वसत्योः (vasatyoḥ)
|
वसतिषु (vasatiṣu)
|
Feminine i-stem declension of वसति |
Nom. sg.
|
वसतिः (vasatiḥ)
|
Gen. sg.
|
वसत्याः / वसतेः (vasatyāḥ / vasateḥ)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
वसतिः (vasatiḥ)
|
वसती (vasatī)
|
वसतयः (vasatayaḥ)
|
Vocative
|
वसते (vasate)
|
वसती (vasatī)
|
वसतयः (vasatayaḥ)
|
Accusative
|
वसतिम् (vasatim)
|
वसती (vasatī)
|
वसतीः (vasatīḥ)
|
Instrumental
|
वसत्या (vasatyā)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभिः (vasatibhiḥ)
|
Dative
|
वसत्यै / वसतये (vasatyai / vasataye)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभ्यः (vasatibhyaḥ)
|
Ablative
|
वसत्याः / वसतेः (vasatyāḥ / vasateḥ)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभ्यः (vasatibhyaḥ)
|
Genitive
|
वसत्याः / वसतेः (vasatyāḥ / vasateḥ)
|
वसत्योः (vasatyoḥ)
|
वसतीनाम् (vasatīnām)
|
Locative
|
वसत्याम् / वसतौ (vasatyām / vasatau)
|
वसत्योः (vasatyoḥ)
|
वसतिषु (vasatiṣu)
|
Neuter i-stem declension of वसति |
Nom. sg.
|
वसति (vasati)
|
Gen. sg.
|
वसतिनः (vasatinaḥ)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
वसति (vasati)
|
वसतिनी (vasatinī)
|
वसतीनि (vasatīni)
|
Vocative
|
वसति (vasati)
|
वसतिनी (vasatinī)
|
वसतीनि (vasatīni)
|
Accusative
|
वसति (vasati)
|
वसतिनी (vasatinī)
|
वसतीनि (vasatīni)
|
Instrumental
|
वसतिना (vasatinā)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभिः (vasatibhiḥ)
|
Dative
|
वसतिने (vasatine)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभ्यः (vasatibhyaḥ)
|
Ablative
|
वसतिनः (vasatinaḥ)
|
वसतिभ्याम् (vasatibhyām)
|
वसतिभ्यः (vasatibhyaḥ)
|
Genitive
|
वसतिनः (vasatinaḥ)
|
वसतिनोः (vasatinoḥ)
|
वसतीनाम् (vasatīnām)
|
Locative
|
वसतिनि (vasatini)
|
वसतिनोः (vasatinoḥ)
|
वसतिषु (vasatiṣu)
|
Verb
वसति • (vásati) (class-1 P. root √vas)
- to dwell, live, stop (at a place), stay (especially "overnight" , with or without rātrim or rātrīs) (RV. etc.)
- to remain, abide with or in (with locative of person; locative or accusative of place, especially with vāsam or vasatim) (ŚBr. etc.)
- to remain or keep on or continue in any condition
- (with a pp., e.g. with छन्न (channa, “to continue to be covered”) (KātyŚr.)
- or with an accusative, with ब्रह्मचर्यम् (brahmacaryam, “to practise chastity”) (AitBr.)
- or with an adv. e.g. with सुखम् (sukham, “to live pleasantly or at ease”)
- with or without दूरतस् (dūratas, “to keep aloof”) (TS. etc.)
- to have sexual intercourse with (+ locative) (Hariv.)
- to rest upon (+ locative) (Subh.)
- to charge or entrust with (+ instrumental) (Hariv.)
External links
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0930