Definify.com
Definition 2024
सत्त्व
सत्त्व
Sanskrit
Noun
सत्त्व • (sattvá) n
Declension
| Neuter a-stem declension of सत्त्व | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सत्त्वम् (sattvam) | ||
| Gen. sg. | सत्त्वस्य (sattvasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सत्त्वम् (sattvam) | सत्त्वे (sattve) | सत्त्वानि (sattvāni) |
| Vocative | सत्त्व (sattva) | सत्त्वे (sattve) | सत्त्वानि (sattvāni) |
| Accusative | सत्त्वम् (sattvam) | सत्त्वे (sattve) | सत्त्वानि (sattvāni) |
| Instrumental | सत्त्वेन (sattvena) | सत्त्वाभ्याम् (sattvābhyām) | सत्त्वैः (sattvaiḥ) |
| Dative | सत्त्वा (sattvā) | सत्त्वाभ्याम् (sattvābhyām) | सत्त्वेभ्यः (sattvebhyaḥ) |
| Ablative | सत्त्वात् (sattvāt) | सत्त्वाभ्याम् (sattvābhyām) | सत्त्वेभ्यः (sattvebhyaḥ) |
| Genitive | सत्त्वस्य (sattvasya) | सत्त्वयोः (sattvayoḥ) | सत्त्वानाम् (sattvānām) |
| Locative | सत्त्वे (sattve) | सत्त्वयोः (sattvayoḥ) | सत्त्वेषु (sattveṣu) |
Descendants
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1135