Hindi
Noun
सूर्य • (sūrya) m (Urdu spelling سوریہ)
- (astronomy) sun
Declension
| Declension of सूर्य
|
|---|
| |
singular |
plural |
| direct |
सूर्य (sūrya)
|
सूर्य (sūrya)
|
| oblique |
सूर्य (sūrya)
|
सूर्यों (sūryõ)
|
| vocative |
सूर्य (sūrya)
|
सूर्यो (sūryo)
|
Synonyms
Nepali
Noun
सूर्य • (sūrya), pronounced सुर्य (surya)
- (astronomy) sun
Sanskrit
Etymology
Variety of सूर (sū́ra, “the sun”), from स्वर् (svár, “the sun, sunshine”), from Proto-Indo-Iranian *súHr̥, ultimately from Proto-Indo-European *sóh₂wl̥, whence also Ancient Greek ἥλιος (hḗlios), Latin sōl and Persian خور (khur).
Noun
सूर्य • (sū́rya) m
- the sun or its deified form Surya
-
- एइ चन्द्र सूर्य दुइ परम सदय जगतेर भाग्ये गौडे करिला उदय।
- ei candra sūrya dui parama sadaya jagatera bhāgye gauḍe karilā udaya.
- These two, the sun and moon, are very kind to the people of the world. Thus for the good fortune of all, They have appeared on the horizon of Bengal.
- a symbolical expression for the number twelve (in allusion to the sun in the 12 signs of the zodiac)
- the swallowwort, certain milkweeds (Asclepias and Calotropis gigantea, = अर्क (arka))
- name of the son of Bali
- name of a Dānava
- name of an astronomer (= सूर्यदास (sūrya-dāsa))
- epithet of Shiva
- name the daughter of Surya or the Sun
- = वाच् (vāc)
- = सूर्यासूक्ता (sūryā-sūktā)
- new bride
- drug
- the colocynth or bitter gourd
Declension
| Masculine a-stem declension of सूर्य |
|---|
| Nom. sg.
|
सूर्यः (sūryaḥ)
|
| Gen. sg.
|
सूर्यस्य (sūryasya)
|
| |
Singular |
Dual |
Plural |
| Nominative
|
सूर्यः (sūryaḥ)
|
सूर्यौ (sūryau)
|
सूर्याः (sūryāḥ)
|
| Vocative
|
सूर्य (sūrya)
|
सूर्यौ (sūryau)
|
सूर्याः (sūryāḥ)
|
| Accusative
|
सूर्यम् (sūryam)
|
सूर्यौ (sūryau)
|
सूर्यान् (sūryān)
|
| Instrumental
|
सूर्येण (sūryeṇa)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्यैः (sūryaiḥ)
|
| Dative
|
सूर्याय (sūryāya)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
|
| Ablative
|
सूर्यात् (sūryāt)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
|
| Genitive
|
सूर्यस्य (sūryasya)
|
सूर्ययोः (sūryayoḥ)
|
सूर्याणाम् (sūryāṇām)
|
| Locative
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्ययोः (sūryayoḥ)
|
सूर्येषु (sūryeṣu)
|
Descendants
- Assamese: সূৰুয (sūruya)
- Bengali: সূর্য (sūryo)
- Dhivehi: އިރު (iru)
- Gujarati: સૂરજ (sūraj)
- Hindi: सूरज (sūraj)
- Konkani: सूर्यु (sūryu)
- Malay: suria
- Marathi: सुरिज (surij)
- Nepali: सूर्य (sūrya)
- Newari: सूर्द्य (sūrdya)
|
|
- Oriya: ଶର (sūra)
- Punjabi: ਸੂਰਜ (sūraj), سورج (sūraj)
- Rajasthani: सूरज (sūraj)
- Sindhi: سوُرَجُ (sūraju)
- Sinhalese: ඉර (ira)
- Tamil: சூரியன் (cūriyaṉ)
- Telugu: సూర్యుడు (sūryuḍu)
- Thai: สุริยา (s̄uriyā)
- Urdu: سوریہ (sūrya), سورج (sūraj)
|
Adjective
सूर्य • (sū́rya)
- solar (perhaps wrong reading of सौर्य (saurya))
Declension
| Masculine a-stem declension of सूर्य |
|---|
| Nom. sg.
|
सूर्यः (sūryaḥ)
|
| Gen. sg.
|
सूर्यस्य (sūryasya)
|
| |
Singular |
Dual |
Plural |
| Nominative
|
सूर्यः (sūryaḥ)
|
सूर्यौ (sūryau)
|
सूर्याः (sūryāḥ)
|
| Vocative
|
सूर्य (sūrya)
|
सूर्यौ (sūryau)
|
सूर्याः (sūryāḥ)
|
| Accusative
|
सूर्यम् (sūryam)
|
सूर्यौ (sūryau)
|
सूर्यान् (sūryān)
|
| Instrumental
|
सूर्येण (sūryeṇa)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्यैः (sūryaiḥ)
|
| Dative
|
सूर्याय (sūryāya)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
|
| Ablative
|
सूर्यात् (sūryāt)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
|
| Genitive
|
सूर्यस्य (sūryasya)
|
सूर्ययोः (sūryayoḥ)
|
सूर्याणाम् (sūryāṇām)
|
| Locative
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्ययोः (sūryayoḥ)
|
सूर्येषु (sūryeṣu)
|
| Feminine ā-stem declension of सूर्य |
|---|
| Nom. sg.
|
सूर्या (sūryā)
|
| Gen. sg.
|
सूर्यायाः (sūryāyāḥ)
|
| |
Singular |
Dual |
Plural |
| Nominative
|
सूर्या (sūryā)
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्याः (sūryāḥ)
|
| Vocative
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्याः (sūryāḥ)
|
| Accusative
|
सूर्याम् (sūryām)
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्याः (sūryāḥ)
|
| Instrumental
|
सूर्यया (sūryayā)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्याभिः (sūryābhiḥ)
|
| Dative
|
सूर्यायै (sūryāyai)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्याभ्यः (sūryābhyaḥ)
|
| Ablative
|
सूर्यायाः (sūryāyāḥ)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्याभ्यः (sūryābhyaḥ)
|
| Genitive
|
सूर्यायाः (sūryāyāḥ)
|
सूर्ययोः (sūryayoḥ)
|
सूर्याणाम् (sūryāṇām)
|
| Locative
|
सूर्यायाम् (sūryāyām)
|
सूर्ययोः (sūryayoḥ)
|
सूर्यासु (sūryāsu)
|
| Neuter a-stem declension of सूर्य |
|---|
| Nom. sg.
|
सूर्यम् (sūryam)
|
| Gen. sg.
|
सूर्यस्य (sūryasya)
|
| |
Singular |
Dual |
Plural |
| Nominative
|
सूर्यम् (sūryam)
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्याणि (sūryāṇi)
|
| Vocative
|
सूर्य (sūrya)
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्याणि (sūryāṇi)
|
| Accusative
|
सूर्यम् (sūryam)
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्याणि (sūryāṇi)
|
| Instrumental
|
सूर्येण (sūryeṇa)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्यैः (sūryaiḥ)
|
| Dative
|
सूर्या (sūryā)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
|
| Ablative
|
सूर्यात् (sūryāt)
|
सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)
|
सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
|
| Genitive
|
सूर्यस्य (sūryasya)
|
सूर्ययोः (sūryayoḥ)
|
सूर्याणाम् (sūryāṇām)
|
| Locative
|
सूर्ये (sūrye)
|
सूर्ययोः (sūryayoḥ)
|
सूर्येषु (sūryeṣu)
|
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1243