Definify.com
Definition 2025
ἀδέσποτος
ἀδέσποτος
See also: αδέσποτος
Ancient Greek
Adjective
ἀδέσποτος • (adéspotos) m, f (neuter ἀδέσποτον); second declension
Declension
Second declension of ἀδέσποτος, ἀδέσποτον
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
Nominative | ἀδέσποτος | ἀδέσποτον | ἀδεσπότω | ἀδεσπότω | ἀδέσποτοι | ἀδέσποτα | ||||||
Genitive | ἀδεσπότου | ἀδεσπότου | ἀδεσπότοιν | ἀδεσπότοιν | ἀδεσπότων | ἀδεσπότων | ||||||
Dative | ἀδεσπότῳ | ἀδεσπότῳ | ἀδεσπότοιν | ἀδεσπότοιν | ἀδεσπότοις | ἀδεσπότοις | ||||||
Accusative | ἀδέσποτον | ἀδέσποτον | ἀδεσπότω | ἀδεσπότω | ἀδεσπότους | ἀδέσποτα | ||||||
Vocative | ἀδέσποτε | ἀδέσποτον | ἀδεσπότω | ἀδεσπότω | ἀδέσποτοι | ἀδέσποτα | ||||||
Derived terms
- ἀδεσπότως (adespótōs, adverb)
Descendants
References
- ἀδέσποτος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀδέσποτος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀδέσποτος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀδέσποτος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)