Definify.com
Definition 2024
ἀποκτείνω
ἀποκτείνω
Ancient Greek
Verb
ἀποκτείνω • (apokteínō)
- I kill, slay
- I condemn, put to death (judicial)
Usage notes
ἀποθνῄσκω for the most part serves as the passive form.
Inflection
Present: ἀποκτείνω
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀποκτείνω | ἀποκτείνεις | ἀποκτείνει | ἀποκτείνετον | ἀποκτείνετον | ἀποκτείνομεν | ἀποκτείνετε | ἀποκτείνουσῐ(ν) |
| subjunctive | ἀποκτείνω | ἀποκτείνῃς | ἀποκτείνῃ | ἀποκτείνητον | ἀποκτείνητον | ἀποκτείνωμεν | ἀποκτείνητε | ἀποκτείνωσῐ(ν) | |
| optative | ἀποκτείνοιμῐ | ἀποκτείνοις | ἀποκτείνοι | ἀποκτείνοιτον | ἀποκτεινοίτην | ἀποκτείνοιμεν | ἀποκτείνοιτε | ἀποκτείνοιεν | |
| imperative | ἀπόκτεινε | ἀποκτεινέτω | ἀποκτείνετον | ἀποκτεινέτων | ἀποκτείνετε | ἀποκτεινόντων | |||
| infinitive | participle | ||||||||
| ἀποκτείνειν | ἀποκτείνων , ἀποκτείνουσᾰ , ἀπόκτεινον | ||||||||
Imperfect: ἀπέκτεινον
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀπέκτεινον | ἀπέκτεινες | ἀπέκτεινε | ἀπεκτείνετον | ἀπεκτεινέτην | ἀπεκτείνομεν | ἀπεκτείνετε | ἀπέκτεινον |
Future: ἀποκτενῶ
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀποκτενῶ/ ἀποκτενέω |
ἀποκτενεῖς | ἀποκτενεῖ | ἀποκτενεῖτον | ἀποκτενεῖτον | ἀποκτενοῦμεν | ἀποκτενεῖτε | ἀποκτενοῦσῐ(ν) |
| optative | ἀποκτενοίην/ ἀποκτενοῖμῐ |
ἀποκτενοίης/ ἀποκτενοῖς |
ἀποκτενοίη/ ἀποκτενοῖ |
ἀποκτενοῖτον | ἀποκτενοίτην | ἀποκτενοῖμεν | ἀποκτενοῖτε | ἀποκτενοῖεν | |
| infinitive | participle | ||||||||
| ἀποκτενεῖν | ἀποκτενῶν , ἀποκτενοῦσᾰ , ἀποκτενοῦν | ||||||||
Aorist: ἀπέκτεινα
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀπέκτεινα | ἀπέκτεινας | ἀπέκτεινε | ἀπεκτείνατον | ἀπεκτεινάτην | ἀπεκτείναμεν | ἀπεκτείνατε | ἀπέκτειναν |
| subjunctive | ἀποκτείνω | ἀποκτείνῃς | ἀποκτείνῃ | ἀποκτείνητον | ἀποκτείνητον | ἀποκτείνωμεν | ἀποκτείνητε | ἀποκτείνωσῐ(ν) | |
| optative | ἀποκτείναιμῐ | ἀποκτείναις/ ἀποκτείνειας |
ἀποκτείναι/ ἀποκτείνειε |
ἀποκτείναιτον | ἀποκτειναίτην | ἀποκτείναιμεν | ἀποκτείναιτε | ἀποκτείναιεν/ ἀποκτείνειαν |
|
| imperative | ἀπόκτεινον | ἀποκτεινάτω | ἀποκτείνατον | ἀποκτεινάτων | ἀποκτείνατε | ἀποκτεινάντων | |||
| infinitive | participle | ||||||||
| infinitive | ἀπόκτειναι | ἀποκτείνᾱς, ἀποκτείνᾱσα, ἀπόκτειναν | |||||||
References
- ἀποκτείνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀποκτείνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἀποκτείνω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «ἀποκτείνω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀποκτείνω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «ἀποκτείνω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G615”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979