Definify.com
Definition 2024
ἀρκέω
ἀρκέω
Ancient Greek
Verb
ἀρκέω • (arkéō)
- I ward off, keep off
- (+ dative) I defend
- I assist, succour
- I am strong enough, am sufficient, suffice
- I suffice, am enough for, satisfy
- I am enough, am strong enough, avail, hold out
- (passive) I am satisfied with
Inflection
Present: ἀρκῶ, ἀρκοῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀρκῶ | ἀρκεῖς | ἀρκεῖ | ἀρκεῖτον | ἀρκεῖτον | ἀρκοῦμεν | ἀρκεῖτε | ἀρκοῦσῐ(ν) |
| subjunctive | ἀρκῶ | ἀρκῇς | ἀρκῇ | ἀρκῆτον | ἀρκῆτον | ἀρκῶμεν | ἀρκῆτε | ἀρκῶσῐ(ν) | |
| optative | ἀρκοίην/ ἀρκοῖμῐ |
ἀρκοίης/ ἀρκοῖς |
ἀρκοίη/ ἀρκοῖ |
ἀρκοίητον/ ἀρκοῖτον |
ἀρκοιήτην/ ἀρκοίτην |
ἀρκοίημεν/ ἀρκοῖμεν |
ἀρκοίητε/ ἀρκοῖτε |
ἀρκοίησᾰν/ ἀρκοῖεν |
|
| imperative | ἄρκει | ἀρκείτω | ἀρκεῖτον | ἀρκείτων | ἀρκεῖτε | ἀρκούντων | |||
| middle/
passive |
indicative | ἀρκοῦμαι | ἀρκῇ/ ἀρκεῖ |
ἀρκεῖται | ἀρκεῖσθον | ἀρκεῖσθον | ἀρκούμεθᾰ | ἀρκεῖσθε | ἀρκοῦνται |
| subjunctive | ἀρκῶμαι | ἀρκῇ | ἀρκῆται | ἀρκῆσθον | ἀρκῆσθον | ἀρκώμεθᾰ | ἀρκῆσθε | ἀρκῶνται | |
| optative | ἀρκοίμην | ἀρκοῖο | ἀρκοῖτο | ἀρκοῖσθον | ἀρκοίσθην | ἀρκοίμεθᾰ | ἀρκοῖσθε | ἀρκοῖντο | |
| imperative | ἀρκοῦ | ἀρκείσθω | ἀρκεῖσθον | ἀρκείσθων | ἀρκεῖσθε | ἀρκείσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | ἀρκεῖν | ἀρκεῖσθαι | |||||||
| participle | ἀρκῶν , ἀρκοῦσᾰ , ἀρκοῦν | ἀρκούμενος , ἀρκουμένη , ἀρκούμενον | |||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀρκέω | ἀρκέεις | ἀρκέει | ἀρκέετον | ἀρκέετον | ἀρκέομεν | ἀρκέετε | ἀρκέουσῐ(ν) |
| subjunctive | ἀρκέω | ἀρκέῃς | ἀρκέῃ | ἀρκέητον | ἀρκέητον | ἀρκέωμεν | ἀρκέητε | ἀρκέωσῐ(ν) | |
| optative | ἀρκέοιμῐ | ἀρκέοις | ἀρκέοι | ἀρκέοιτον | ἀρκεοίτην | ἀρκέοιμεν | ἀρκέοιτε | ἀρκέοιεν | |
| imperative | ἄρκεε | ἀρκεέτω | ἀρκεετον | ἀρκεέτων | ἀρκεετε | ἀρκεόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | ἀρκέομαι | ἀρκέει/ ἀρκέῃ |
ἀρκέεται | ἀρκέεσθον | ἀρκέεσθον | ἀρκεόμεθᾰ | ἀρκέεσθε | ἀρκέονται |
| subjunctive | ἀρκέωμαι | ἀρκέῃ | ἀρκέηται | ἀρκέησθον | ἀρκέησθον | ἀρκεώμεθᾰ | ἀρκέησθε | ἀρκέωνται | |
| optative | ἀρκεοίμην | ἀρκέοιο | ἀρκέοιτο | ἀρκέοισθον | ἀρκεοίσθην | ἀρκεοίμεθᾰ | ἀρκέοισθε | ἀρκέοιντο | |
| imperative | ἀρκέου | ἀρκεέσθω | ἀρκέεσθον | ἀρκεέσθων | ἀρκέεσθε | ἀρκεέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | ἀρκέειν | ἀρκέεσθαι | |||||||
| participle | ἀρκέων , ἀρκέουσᾰ , ἄρκεον | ἀρκεόμενος , ἀρκεομένη , ἀρκεόμενον | |||||||
Imperfect: ἤρκουν, ἠρκούμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἤρκουν | ἤρκεις | ἤρκει | ἠρκεῖτον | ἠρκείτην | ἠρκοῦμεν | ἠρκεῖτε | ἤρκουν |
| middle/ passive |
ἠρκούμην | ἠρκοῦ | ἠρκεῖτο | ἠρκεῖσθον | ἠρκείσθην | ἠρκούμεθᾰ | ἠρκεῖσθε | ἠρκοῦντο | |
Imperfect: ἤρκεον, ἠρκεόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἤρκεον | ἤρκεες | ἤρκεε | ἠρκέετον | ἠρκεέτην | ἠρκέομεν | ἠρκέετε | ἤρκεον |
| middle/ passive |
ἠρκεόμην | ἠρκέου | ἠρκέετο | ἠρκέεσθον | ἠρκεέσθην | ἠρκεόμεθᾰ | ἠρκέεσθε | ἠρκέοντο | |
Future: ἀρκέσω, ἀρκέσομαι, ἀρκεσθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀρκέσω | ἀρκέσεις | ἀρκέσει | ἀρκέσετον | ἀρκέσετον | ἀρκέσομεν | ἀρκέσετε | ἀρκέσουσῐ(ν) |
| optative | ἀρκέσοιμῐ | ἀρκέσοις | ἀρκέσοι | ἀρκέσοιτον | ἀρκεσοίτην | ἀρκέσοιμεν | ἀρκέσοιτε | ἀρκέσοιεν | |
| middle | indicative | ἀρκέσομαι | ἀρκέσει/ ἀρκέσῃ |
ἀρκέσεται | ἀρκέσεσθον | ἀρκέσεσθον | ἀρκεσόμεθᾰ | ἀρκέσεσθε | ἀρκέσονται |
| optative | ἀρκεσοίμην | ἀρκέσοιο | ἀρκέσοιτο | ἀρκέσοισθον | ἀρκεσοίσθην | ἀρκεσοίμεθᾰ | ἀρκέσοισθε | ἀρκέσοιντο | |
| passive | indicative | ἀρκεσθήσομαι | ἀρκεσθήσει/ ἀρκεσθήσῃ |
ἀρκεσθήσεται | ἀρκεσθήσεσθον | ἀρκεσθήσεσθον | ἀρκεσθησόμεθᾰ | ἀρκεσθήσεσθε | ἀρκεσθήσονται |
| optative | ἀρκεσθησοίμην | ἀρκεσθήσοιο | ἀρκεσθήσοιτο | ἀρκεσθήσοισθον | ἀρκεσθησοίσθην | ἀρκεσθησοίμεθᾰ | ἀρκεσθήσοισθε | ἀρκεσθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | ἀρκέσειν | ἀρκέσεσθαι | ἀρκεσθήσεσθαι | ||||||
| participle | ἀρκέσων , ἀρκέσουσᾰ , ἄρκεσον | ἀρκεσόμενος , ἀρκεσομένη , ἀρκεσόμενον | ἀρκεσθησόμενος , ἀρκεσθησομένη , ἀρκεσθησόμενον | ||||||
Aorist: ἤρκεσα, ἠρκεσάμην, ἠρκέσθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἤρκεσα | ἤρκεσας | ἤρκεσε | ἠρκέσατον | ἠρκεσάτην | ἠρκέσαμεν | ἠρκέσατε | ἤρκεσαν |
| subjunctive | ἀρκέσω | ἀρκέσῃς | ἀρκέσῃ | ἀρκέσητον | ἀρκέσητον | ἀρκέσωμεν | ἀρκέσητε | ἀρκέσωσῐ(ν) | |
| optative | ἀρκέσαιμῐ | ἀρκέσαις/ ἀρκέσειας |
ἀρκέσαι/ ἀρκέσειε |
ἀρκέσαιτον | ἀρκεσαίτην | ἀρκέσαιμεν | ἀρκέσαιτε | ἀρκέσαιεν/ ἀρκέσειαν |
|
| imperative | ἄρκεσον | ἀρκεσάτω | ἀρκέσατον | ἀρκεσάτων | ἀρκέσατε | ἀρκεσάντων | |||
| middle | indicative | ἠρκεσάμην | ἠρκέσω | ἠρκέσατο | ἠρκέσασθον | ἠρκεσάσθην | ἠρκεσάμεθα | ἠρκέσασθε | ἠρκέσαντο |
| subjunctive | ἀρκέσωμαι | ἀρκέσῃ | ἀρκέσηται | ἀρκέσησθον | ἀρκέσησθον | ἀρκεσώμεθα | ἀρκέσησθε | ἀρκέσωνται | |
| optative | ἀρκεσαίμην | ἀρκέσαιο | ἀρκέσαιτο | ἀρκέσαισθον | ἀρκεσαίσθην | ἀρκεσαίμεθα | ἀρκέσαισθε | ἀρκέσαιντο | |
| imperative | ἄρκεσαι | ἀρκεσάσθω | ἀρκέσασθον | ἀρκεσάσθων | ἀρκέσασθε | ἀρκεσάσθων | |||
| passive | indicative | ἠρκέσθην | ἠρκέσθης | ἠρκέσθη | ἠρκέσθητον | ἠρκεσθήτην | ἠρκέσθημεν | ἠρκέσθητε | ἠρκέσθησαν |
| subjunctive | ἀρκεσθῶ | ἀρκεσθῇς | ἀρκεσθῇ | ἀρκεσθῆτον | ἀρκεσθῆτον | ἀρκεσθῶμεν | ἀρκεσθῆτε | ἀρκεσθῶσῐ(ν) | |
| optative | ἀρκεσθείην | ἀρκεσθείης | ἀρκεσθείη | ἀρκεσθεῖτον/ ἀρκεσθείητον |
ἀρκεσθείτην/ ἀρκεσθειήτην |
ἀρκεσθεῖμεν/ ἀρκεσθείημεν |
ἀρκεσθεῖτε/ ἀρκεσθείητε |
ἀρκεσθεῖεν/ ἀρκεσθείησαν |
|
| imperative | ἀρκέσθητι | ἀρκεσθήτω | ἀρκέσθητον | ἀρκεσθήτων | ἀρκέσθητε | ἀρκεσθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | ἄρκεσαι | ἀρκέσασθαι | ἀρκεσθῆναι | ||||||
| participle | m | ἀρκέσᾱς | ἀρκεσάμενος | ἀρκεσθείς | |||||
| f | ἀρκέσᾱσα | ἀρκεσαμένη | ἀρκεσθεῖσα | ||||||
| n | ἄρκεσαν | ἀρκεσάμενον | ἀρκεσθέν | ||||||
Perfect: ἤρκεσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| middle/
passive |
indicative | ἤρκεσμαι | ἤρκεσαι | ἤρκεσται | ἤρκεσθον | ἤρκεσθον | ἠρκέσμεθᾰ | ἤρκεσθε | ἠρκεσμένοι εἰσί |
| subjunctive | ἠρκεσμένος ὦ | ἠρκεσμένος ᾖς | ἠρκεσμένος ᾖ | ἠρκεσμένω ἦτον | ἠρκεσμένω ἦτον | ἠρκεσμένοι ὦμεν | ἠρκεσμένοι ἦτε | ἠρκεσμένοι ὦσῐ | |
| optative | ἠρκεσμένος εἴην | ἠρκεσμένος εἴης | ἠρκεσμένος εἴη | ἠρκεσμένοι εἴητον/ ἠρκεσμένοι εἶτον |
ἠρκεσμένω εἰήτην/ ἠρκεσμένω εἴτην |
ἠρκεσμένοι εἴημεν/ ἠρκεσμένοι εἶμεν |
ἠρκεσμένοι εἴητε/ ἠρκεσμένοι εἶτε |
ἠρκεσμένοι εἴησᾰν/ ἠρκεσμένοι εἶεν |
|
| imperative | ἤρκεσο | ἠρκέσθω | ἤρκεσθον | ἠρκέσθων | ἤρκεσθε | ἠρκέσθων | |||
| infinitive | participle | ||||||||
| infinitive | ἠρκέσθαι | ἠρκεσμένος , ἠρκεσμένη , ἠρκεσμένον | |||||||
References
- ἀρκέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀρκέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἀρκέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «ἀρκέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «ἀρκέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «ἀρκέω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- ἀρκέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G0714”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979