Definify.com

Definition 2025

ἀσκέω

Ancient Greek

Verb

ἀσκέω • ‎(askéō)

I work, form
I adorn, decorate, trick out
I honor, revere
I practice, exercise, train (often, but not always, of athletics)

Inflection

Present: ἀσκῶ, ἀσκοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀσκῶ	ἀσκεῖς	ἀσκεῖ	ἀσκεῖτον	ἀσκεῖτον	ἀσκοῦμεν	ἀσκεῖτε	ἀσκοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀσκῶ	ἀσκῇς	ἀσκῇ	ἀσκῆτον	ἀσκῆτον	ἀσκῶμεν	ἀσκῆτε	ἀσκῶσῐ(ν)
	optative	ἀσκοίην/ ἀσκοῖμῐ	ἀσκοίης/ ἀσκοῖς	ἀσκοίη/ ἀσκοῖ	ἀσκοίητον/ ἀσκοῖτον	ἀσκοιήτην/ ἀσκοίτην	ἀσκοίημεν/ ἀσκοῖμεν	ἀσκοίητε/ ἀσκοῖτε	ἀσκοίησᾰν/ ἀσκοῖεν
	imperative		ἄσκει	ἀσκείτω	ἀσκεῖτον	ἀσκείτων		ἀσκεῖτε	ἀσκούντων
middle/ passive	indicative	ἀσκοῦμαι	ἀσκῇ/ ἀσκεῖ	ἀσκεῖται	ἀσκεῖσθον	ἀσκεῖσθον	ἀσκούμεθᾰ	ἀσκεῖσθε	ἀσκοῦνται
	subjunctive	ἀσκῶμαι	ἀσκῇ	ἀσκῆται	ἀσκῆσθον	ἀσκῆσθον	ἀσκώμεθᾰ	ἀσκῆσθε	ἀσκῶνται
	optative	ἀσκοίμην	ἀσκοῖο	ἀσκοῖτο	ἀσκοῖσθον	ἀσκοίσθην	ἀσκοίμεθᾰ	ἀσκοῖσθε	ἀσκοῖντο
	imperative		ἀσκοῦ	ἀσκείσθω	ἀσκεῖσθον	ἀσκείσθων		ἀσκεῖσθε	ἀσκείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀσκεῖν				ἀσκεῖσθαι
participle		ἀσκῶν , ἀσκοῦσᾰ , ἀσκοῦν				ἀσκούμενος , ἀσκουμένη , ἀσκούμενον

Present: ἀσκέω, ἀσκέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀσκέω	ἀσκέεις	ἀσκέει	ἀσκέετον	ἀσκέετον	ἀσκέομεν	ἀσκέετε	ἀσκέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀσκέω	ἀσκέῃς	ἀσκέῃ	ἀσκέητον	ἀσκέητον	ἀσκέωμεν	ἀσκέητε	ἀσκέωσῐ(ν)
	optative	ἀσκέοιμῐ	ἀσκέοις	ἀσκέοι	ἀσκέοιτον	ἀσκεοίτην	ἀσκέοιμεν	ἀσκέοιτε	ἀσκέοιεν
	imperative		ἄσκεε	ἀσκεέτω	ἀσκεετον	ἀσκεέτων		ἀσκεετε	ἀσκεόντων
middle/ passive	indicative	ἀσκέομαι	ἀσκέει/ ἀσκέῃ	ἀσκέεται	ἀσκέεσθον	ἀσκέεσθον	ἀσκεόμεθᾰ	ἀσκέεσθε	ἀσκέονται
	subjunctive	ἀσκέωμαι	ἀσκέῃ	ἀσκέηται	ἀσκέησθον	ἀσκέησθον	ἀσκεώμεθᾰ	ἀσκέησθε	ἀσκέωνται
	optative	ἀσκεοίμην	ἀσκέοιο	ἀσκέοιτο	ἀσκέοισθον	ἀσκεοίσθην	ἀσκεοίμεθᾰ	ἀσκέοισθε	ἀσκέοιντο
	imperative		ἀσκέου	ἀσκεέσθω	ἀσκέεσθον	ἀσκεέσθων		ἀσκέεσθε	ἀσκεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀσκέειν				ἀσκέεσθαι
participle		ἀσκέων , ἀσκέουσᾰ , ἄσκεον				ἀσκεόμενος , ἀσκεομένη , ἀσκεόμενον

Imperfect: ἤσκουν, ἠσκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤσκουν	ἤσκεις	ἤσκει	ἠσκεῖτον	ἠσκείτην	ἠσκοῦμεν	ἠσκεῖτε	ἤσκουν
middle/ passive	indicative	ἠσκούμην	ἠσκοῦ	ἠσκεῖτο	ἠσκεῖσθον	ἠσκείσθην	ἠσκούμεθᾰ	ἠσκεῖσθε	ἠσκοῦντο

Imperfect: ἤσκεον, ἠσκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤσκεον	ἤσκεες	ἤσκεε	ἠσκέετον	ἠσκεέτην	ἠσκέομεν	ἠσκέετε	ἤσκεον
middle/ passive	indicative	ἠσκεόμην	ἠσκέου	ἠσκέετο	ἠσκέεσθον	ἠσκεέσθην	ἠσκεόμεθᾰ	ἠσκέεσθε	ἠσκέοντο

Future: ἀσκήσω, ἀσκήσομαι, ἀσκηθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀσκήσω	ἀσκήσεις	ἀσκήσει	ἀσκήσετον	ἀσκήσετον	ἀσκήσομεν	ἀσκήσετε	ἀσκήσουσῐ(ν)
active	optative	ἀσκήσοιμῐ	ἀσκήσοις	ἀσκήσοι	ἀσκήσοιτον	ἀσκησοίτην	ἀσκήσοιμεν	ἀσκήσοιτε	ἀσκήσοιεν
middle	indicative	ἀσκήσομαι	ἀσκήσει/ ἀσκήσῃ	ἀσκήσεται	ἀσκήσεσθον	ἀσκήσεσθον	ἀσκησόμεθᾰ	ἀσκήσεσθε	ἀσκήσονται
middle	optative	ἀσκησοίμην	ἀσκήσοιο	ἀσκήσοιτο	ἀσκήσοισθον	ἀσκησοίσθην	ἀσκησοίμεθᾰ	ἀσκήσοισθε	ἀσκήσοιντο
passive	indicative	ἀσκηθήσομαι	ἀσκηθήσει/ ἀσκηθήσῃ	ἀσκηθήσεται	ἀσκηθήσεσθον	ἀσκηθήσεσθον	ἀσκηθησόμεθᾰ	ἀσκηθήσεσθε	ἀσκηθήσονται
passive	optative	ἀσκηθησοίμην	ἀσκηθήσοιο	ἀσκηθήσοιτο	ἀσκηθήσοισθον	ἀσκηθησοίσθην	ἀσκηθησοίμεθᾰ	ἀσκηθήσοισθε	ἀσκηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀσκήσειν			ἀσκήσεσθαι		ἀσκηθήσεσθαι
participle		ἀσκήσων , ἀσκήσουσᾰ , ἄσκησον			ἀσκησόμενος , ἀσκησομένη , ἀσκησόμενον		ἀσκηθησόμενος , ἀσκηθησομένη , ἀσκηθησόμενον

Aorist: ἤσκησα, ἠσκησάμην, ἠσκήθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤσκησα	ἤσκησας	ἤσκησε	ἠσκήσατον	ἠσκησάτην	ἠσκήσαμεν	ἠσκήσατε	ἤσκησαν
	subjunctive	ἀσκήσω	ἀσκήσῃς	ἀσκήσῃ	ἀσκήσητον	ἀσκήσητον	ἀσκήσωμεν	ἀσκήσητε	ἀσκήσωσῐ(ν)
	optative	ἀσκήσαιμῐ	ἀσκήσαις/ ἀσκήσειας	ἀσκήσαι/ ἀσκήσειε	ἀσκήσαιτον	ἀσκησαίτην	ἀσκήσαιμεν	ἀσκήσαιτε	ἀσκήσαιεν/ ἀσκήσειαν
	imperative		ἄσκησον	ἀσκησάτω	ἀσκήσατον	ἀσκησάτων		ἀσκήσατε	ἀσκησάντων
middle	indicative	ἠσκησάμην	ἠσκήσω	ἠσκήσατο	ἠσκήσασθον	ἠσκησάσθην	ἠσκησάμεθα	ἠσκήσασθε	ἠσκήσαντο
	subjunctive	ἀσκήσωμαι	ἀσκήσῃ	ἀσκήσηται	ἀσκήσησθον	ἀσκήσησθον	ἀσκησώμεθα	ἀσκήσησθε	ἀσκήσωνται
	optative	ἀσκησαίμην	ἀσκήσαιο	ἀσκήσαιτο	ἀσκήσαισθον	ἀσκησαίσθην	ἀσκησαίμεθα	ἀσκήσαισθε	ἀσκήσαιντο
	imperative		ἄσκησαι	ἀσκησάσθω	ἀσκήσασθον	ἀσκησάσθων		ἀσκήσασθε	ἀσκησάσθων
passive	indicative	ἠσκήθην	ἠσκήθης	ἠσκήθη	ἠσκήθητον	ἠσκηθήτην	ἠσκήθημεν	ἠσκήθητε	ἠσκήθησαν
	subjunctive	ἀσκηθῶ	ἀσκηθῇς	ἀσκηθῇ	ἀσκηθῆτον	ἀσκηθῆτον	ἀσκηθῶμεν	ἀσκηθῆτε	ἀσκηθῶσῐ(ν)
	optative	ἀσκηθείην	ἀσκηθείης	ἀσκηθείη	ἀσκηθεῖτον/ ἀσκηθείητον	ἀσκηθείτην/ ἀσκηθειήτην	ἀσκηθεῖμεν/ ἀσκηθείημεν	ἀσκηθεῖτε/ ἀσκηθείητε	ἀσκηθεῖεν/ ἀσκηθείησαν
	imperative		{{{PC2S}}}	ἀσκηθήτω	ἀσκήθητον	ἀσκηθήτων		ἀσκήθητε	ἀσκηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἄσκησαι			ἀσκήσασθαι		ἀσκηθῆναι
participle	m	ἀσκήσᾱς			ἀσκησάμενος		ἀσκηθείς
	f	ἀσκήσᾱσα			ἀσκησαμένη		ἀσκηθεῖσα
	n	ἄσκησαν			ἀσκησάμενον		ἀσκηθέν

Perfect: ἤσκηκα, ἤσκημαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤσκηκα	ἤσκηκας	ἤσκηκε	ἠσκήκατον	ἠσκήκατον	ἠσκήκαμεν	ἠσκήκατε	ἠσκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠσκηκὼς ὦ/ ἠσκήκω	ἠσκηκὼς ᾖς/ ἠσκήκῃς	ἠσκηκὼς ᾖ/ ἠσκήκῃ	ἠσκηκότε ἦτον/ ἠσκήκητον	ἠσκηκότε ἦτον/ ἠσκήκητον	ἠσκηκότες ὦμεν/ ἠσκήκωμεν	ἠσκηκότες ἦτε/ ἠσκήκητε	ἠσκηκότες ὦσῐ(ν)/ ἠσκήκωσῐ(ν)
	optative	ἠσκηκὼς εἴην/ ἠσκήκοιμῐ/ ἠσκηκοίην	ἠσκηκὼς εἴης/ ἠσκήκοις/ ἠσκηκοίης	ἠσκηκὼς εἴη/ ἠσκήκοι/ ἠσκηκοίη	ἠσκηκότε εἴητον/ ἠσκηκότε εἶτον/ ἠσκήκοιτον	ἠσκηκὀτε εἰήτην/ ἠσκηκότε εἴτην/ ἠσκηκοίτην	ἠσκηκότες εἴημεν/ ἠσκηκότες εἶμεν/ ἠσκήκοιμεν	ἠσκηκότες εἴητε/ ἠσκηκότες εἶτε/ ἠσκήκοιτε	ἠσκηκότες εἴησαν/ ἠσκηκότε εἶεν/ ἠσκήκοιεν
	imperative		ἠσκηκὼς ἴσθῐ	ἠσκηκὼς ἔστω	ἠσκηκότε ἔστον	ἠσκηκότε ἔστων		ἠσκηκότες ἔστε	ἠσκηκότες ὄντων
middle/ passive	indicative	ἤσκημαι	ἤσκησαι	ἤσκηται	ἤσκησθον	ἤσκησθον	ἠσκήμεθα	ἤσκησθε	ἤσκηνται
	subjunctive	ἠσκημένος ὦ	ἠσκημένος ᾖς	ἠσκημένος ᾖ	ἠσκημένω ἦτον	ἠσκημένω ἦτον	ἠσκημένοι ὦμεν	ἠσκημένοι ἦτε	ἠσκημένοι ὦσῐ
	optative	ἠσκημένος εἴην	ἠσκημένος εἴης	ἠσκημένος εἴη	ἠσκημένοι εἴητον/ ἠσκημένοι εἶτον	ἠσκημένω εἰήτην/ ἠσκημένω εἴτην	ἠσκημένοι εἴημεν/ ἠσκημένοι εἶμεν	ἠσκημένοι εἴητε/ ἠσκημένοι εἶτε	ἠσκημένοι εἴησαν/ ἠσκημένοι εἶεν
	imperative		ἤσκησο	ἠσκήσθω	ἤσκησθον	ἠσκήσθων		ἤσκησθε	ἠσκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠσκηκέναι				ἠσκῆσθαι
participle		ἠσκηκώς , ἠσκηκυῖα , ἠσκηκός				ἠσκημένος , ἠσκημένη , ἠσκημένον

Derived terms

διασκέω ‎(diaskéō)
ἐνασκέω ‎(enaskéō)
ἐξασκέω ‎(exaskéō)
ἐπασκέω ‎(epaskéō)

καταασκέω ‎(kataaskéō)
προασκέω ‎(proaskéō)
προσασκέω ‎(prosaskéō)
συνασκέω ‎(sunaskéō)

σωμασκέω ‎(sōmaskéō)
φωνασκέω ‎(phōnaskéō)
χειμασκέω ‎(kheimaskéō)

Related terms

ἄσκη ‎(áskē)
ἄσκημα ‎(áskēma)
ἄσκησις ‎(áskēsis)
ἀσκητέος ‎(askētéos)
ἀσκητήρ ‎(askētḗr)

ἀσκητής ‎(askētḗs)
ἀσκητικός ‎(askētikós)
ἀσκητός ‎(askētós)
ἀσκήτωρ ‎(askḗtōr)

References

ἀσκέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἀσκέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἀσκέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«ἀσκέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«ἀσκέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
ἀσκέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G778”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Definify.com

Definition 2025

ἀσκέω

ἀσκέω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results