Definify.com
Definition 2024
ὀξύτονος
ὀξύτονος
See also: οξύτονος
Ancient Greek
Adjective
ὀξῠ́τονος • (oxútonos) m, f (neuter ὀξῠ́τονον); second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | ὀξῠ́τονος | ὀξῠ́τονον | ὀξῠτόνω | ὀξῠτόνω | ὀξῠ́τονοι | ὀξῠ́τονα | ||||||
| Genitive | ὀξῠτόνου | ὀξῠτόνου | ὀξῠτόνοιν | ὀξῠτόνοιν | ὀξῠτόνων | ὀξῠτόνων | ||||||
| Dative | ὀξῠτόνῳ | ὀξῠτόνῳ | ὀξῠτόνοιν | ὀξῠτόνοιν | ὀξῠτόνοις | ὀξῠτόνοις | ||||||
| Accusative | ὀξῠ́τονον | ὀξῠ́τονον | ὀξῠτόνω | ὀξῠτόνω | ὀξῠτόνους | ὀξῠ́τονα | ||||||
| Vocative | ὀξῠ́τονε | ὀξῠ́τονον | ὀξῠτόνω | ὀξῠτόνω | ὀξῠ́τονοι | ὀξῠ́τονα | ||||||
Derived terms
- ὀξῠ́τονον (oxútonon)
See also
- βαρύτονος (barútonos)
Descendants
References
- ὀξῠ́τονος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ὀξύτονος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ὀξύτονος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette