Definify.com

Definition 2025

ᾄδω

ᾄδω

See also: άδω

Ancient Greek

Verb

ᾄδω • ‎(ā́idō)

Alternative form of ἀείδω ‎(aeídō, “I sing”)

Inflection

Present: ᾄδω, ᾄδομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾄδω	ᾄδεις	ᾄδει	ᾄδετον	ᾄδετον	ᾄδομεν	ᾄδετε	ᾄδουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾄδω	ᾄδῃς	ᾄδῃ	ᾄδητον	ᾄδητον	ᾄδωμεν	ᾄδητε	ᾄδωσῐ(ν)
	optative	ᾄδοιμῐ	ᾄδοις	ᾄδοι	ᾄδοιτον	ᾀδοίτην	ᾄδοιμεν	ᾄδοιτε	ᾄδοιεν
	imperative		ᾆδε	ᾀδέτω	ᾄδετον	ᾀδέτων		ᾄδετε	ᾀδόντων
middle/ passive	indicative	ᾄδομαι	ᾄδῃ, ᾄδει	ᾄδεται	ᾄδεσθον	ᾄδεσθον	ᾀδόμεθᾰ	ᾄδεσθε	ᾄδονται
	subjunctive	ᾄδωμαι	ᾄδῃ	ᾄδηται	ᾄδησθον	ᾄδησθον	ᾀδώμεθᾰ	ᾄδησθε	ᾄδωνται
	optative	ᾀδοίμην	ᾄδοιο	ᾄδοιτο	ᾄδοισθον	ᾀδοίσθην	ᾀδοίμεθᾰ	ᾄδοισθε	ᾄδοιντο
	imperative		ᾄδου	ᾀδέσθω	ᾄδεσθον	ᾀδέσθων		ᾄδεσθε	ᾀδέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾄδειν				ᾄδεσθαι
participle	m	ᾄδων				ᾀδόμενος
	f	ᾄδουσᾰ				ᾀδομένη
	n	ᾆδον				ᾀδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾖδον, ᾐδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾖδον	ᾖδες	ᾖδε(ν)	ᾔδετον	ᾐδέτην	ᾔδομεν	ᾔδετε	ᾖδον
middle/ passive	indicative	ᾐδόμην	ᾔδου	ᾔδετο	ᾔδεσθον	ᾐδέσθην	ᾐδόμεθᾰ	ᾔδεσθε	ᾔδοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾄσω, ᾄσομαι, ᾀσθήσομαι (active rare)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾄσω	ᾄσεις	ᾄσει	ᾄσετον	ᾄσετον	ᾄσομεν	ᾄσετε	ᾄσουσῐ(ν)
active	optative	ᾄσοιμῐ	ᾄσοις	ᾄσοι	ᾄσοιτον	ᾀσοίτην	ᾄσοιμεν	ᾄσοιτε	ᾄσοιεν
middle	indicative	ᾄσομαι	ᾄσῃ, ᾄσει	ᾄσεται	ᾄσεσθον	ᾄσεσθον	ᾀσόμεθᾰ	ᾄσεσθε	ᾄσονται
middle	optative	ᾀσοίμην	ᾄσοιο	ᾄσοιτο	ᾄσοισθον	ᾀσοίσθην	ᾀσοίμεθᾰ	ᾄσοισθε	ᾄσοιντο
passive	indicative	ᾀσθήσομαι	ᾀσθήσῃ	ᾀσθήσεται	ᾀσθήσεσθον	ᾀσθήσεσθον	ᾀσθησόμεθᾰ	ᾀσθήσεσθε	ᾀσθήσονται
passive	optative	ᾀσθησοίμην	ᾀσθήσοιο	ᾀσθήσοιτο	ᾀσθήσοισθον	ᾀσθησοίσθην	ᾀσθησοίμεθᾰ	ᾀσθήσοισθε	ᾀσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾄσειν			ᾄσεσθαι		ᾀσθήσεσθαι
participle	m	ᾄσων			ᾀσόμενος		ᾀσθησόμενος
	f	ᾄσουσᾰ			ᾀσομένη		ᾀσθησομένη
	n	ᾆσον			ᾀσόμενον		ᾀσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾖσᾰ, ᾐσᾰ́μην, ᾔσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾖσᾰ	ᾖσᾰς	ᾖσε(ν)	ᾔσᾰτον	ᾐσᾰ́την	ᾔσᾰμεν	ᾔσᾰτε	ᾖσᾰν
	subjunctive	ᾄσω	ᾄσῃς	ᾄσῃ	ᾄσητον	ᾄσητον	ᾄσωμεν	ᾄσητε	ᾄσωσῐ(ν)
	optative	ᾄσαιμῐ	ᾄσειᾰς, ᾄσαις	ᾄσειε(ν), ᾄσαι	ᾄσαιτον	ᾀσαίτην	ᾄσαιμεν	ᾄσαιτε	ᾄσειᾰν, ᾄσαιεν
	imperative		ᾆσον	ᾀσᾰ́τω	ᾄσᾰτον	ᾀσᾰ́των		ᾄσᾰτε	ᾀσᾰ́ντων
middle	indicative	ᾐσᾰ́μην	ᾔσω	ᾔσᾰτο	ᾔσᾰσθον	ᾐσᾰ́σθην	ᾐσᾰ́μεθᾰ	ᾔσᾰσθε	ᾔσᾰντο
	subjunctive	ᾄσωμαι	ᾄσῃ	ᾄσηται	ᾄσησθον	ᾄσησθον	ᾀσώμεθᾰ	ᾄσησθε	ᾄσωνται
	optative	ᾀσαίμην	ᾄσαιο	ᾄσαιτο	ᾄσαισθον	ᾀσαίσθην	ᾀσαίμεθᾰ	ᾄσαισθε	ᾄσαιντο
	imperative		ᾆσαι	ᾀσᾰ́σθω	ᾄσᾰσθον	ᾀσᾰ́σθων		ᾄσᾰσθε	ᾀσᾰ́σθων
passive	indicative	ᾔσθην	ᾔσθης	ᾔσθη	ᾔσθητον	ᾐσθήτην	ᾔσθημεν	ᾔσθητε	ᾔσθησᾰν
	subjunctive	ᾀσθῶ	ᾀσθῇς	ᾀσθῇ	ᾀσθῆτον	ᾀσθῆτον	ᾀσθῶμεν	ᾀσθῆτε	ᾀσθῶσῐ(ν)
	optative	ᾀσθείην	ᾀσθείης	ᾀσθείη	ᾀσθεῖτον, ᾀσθείητον	ᾀσθείτην, ᾀσθειήτην	ᾀσθεῖμεν, ᾀσθείημεν	ᾀσθεῖτε, ᾀσθείητε	ᾀσθεῖεν, ᾀσθείησᾰν
	imperative		ᾄσθητῐ	ᾀσθήτω	ᾄσθητον	ᾀσθήτων		ᾄσθητε	ᾀσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾆσαι			ᾄσᾰσθαι		ᾀσθῆναι
participle	m	ᾄσᾱς			ᾀσᾰ́μενος		ᾀσθείς
	f	ᾄσᾱσᾰ			ᾀσᾰμένη		ᾀσθεῖσᾰ
	n	ᾆσᾰν			ᾀσᾰ́μενον		ᾀσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ᾖμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ᾖμαι	ᾖσαι	ᾖται	ᾖσθον	ᾖσθον	ᾔμεθᾰ	ᾖσθε	ᾖνται
	subjunctive	ᾐμένος ὦ	ᾐμένος ᾖς	ᾐμένος ᾖ	ᾐμένω ἦτον	ᾐμένω ἦτον	ᾐμένοι ὦμεν	ᾐμένοι ἦτε	ᾐμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾐμένος εἴην	ᾐμένος εἴης	ᾐμένος εἴη	ᾐμένοι εἴητον/εἶτον	ᾐμένω εἰήτην/εἴτην	ᾐμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾐμένοι εἴητε/εἶτε	ᾐμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾖσο	ᾔσθω	ᾖσθον	ᾔσθων		ᾖσθε	ᾔσθων
						middle/passive
infinitive						ᾖσθαι
participle	m					ᾐμένος
	f					ᾐμένη
	n					ᾐμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ᾔμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ᾔμην	ᾖσο	ᾖτο	ᾖσθον	ᾔσθην	ᾔμεθᾰ	ᾖσθε	ᾖντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: άδω ‎(ádo, “to sing”)

References

ᾄδω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
«ᾄδω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«ᾄδω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
“G103”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979