Definify.com
Definition 2025
降格
降格
Chinese
surrender; to drop; to fall; to come down; to descend
|
frame; rule | ||
|---|---|---|---|
|
simp. and trad. (降格) |
降 | 格 | |
Verb
降格
Japanese
| Kanji in this term | |
|---|---|
| 降 | 格 |
|
こう Grade: 6 |
かく Grade: 5 |
| on'yomi | |
Noun
降格 (hiragana こうかく, romaji kōkaku)
Verb
降格する (hiragana こうかくする, romaji kōkaku suru)
- to demote
Conjugation
Conjugation of "降格する" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Stem forms | ||||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective (未然形) | 降格し | こうかくし | kōkaku shi | |
| Continuative (連用形) | 降格し | こうかくし | kōkaku shi | |
| Terminal (終止形) | 降格する | こうかくする | kōkaku suru | |
| Attributive (連体形) | 降格する | こうかくする | kōkaku suru | |
| Hypothetical (仮定形) | 降格すれ | こうかくすれ | kōkaku sure | |
| Imperative (命令形) | 降格せよ¹ 降格しろ² |
こうかくせよ¹ こうかくしろ² |
kōkaku seyo¹ kōkaku shiro² |
|
| Key constructions | ||||
| Passive | 降格される | こうかくされる | kōkaku sareru | |
| Causative | 降格させる 降格さす |
こうかくさせる こうかくさす |
kōkaku saseru kōkaku sasu |
|
| Potential | 降格できる | こうかくできる | kōkaku dekiru | |
| Volitional | 降格しよう | こうかくしよう | kōkaku shiyō | |
| Negative | 降格しない | こうかくしない | kōkaku shinai | |
| Negative continuative | 降格せず | こうかくせず | kōkaku sezu | |
| Formal | 降格します | こうかくします | kōkaku shimasu | |
| Perfective | 降格した | こうかくした | kōkaku shita | |
| Conjunctive | 降格して | こうかくして | kōkaku shite | |
| Hypothetical conditional | 降格すれば | こうかくすれば | kōkaku sureba | |
| ¹ Written imperative ² Spoken imperative | ||||