Definify.com
Definition 2024
Ankaralı
Ankaralı
Turkish
Adjective
Ankaralı
- a person from Ankara
Declension
declension of Ankaralı
singular (tekil) | plural (çoğul) | |
---|---|---|
nominative (yalın) | Ankaralı | Ankaralılar |
definite accusative (belirtme) | Ankaralıyı | Ankaralıları |
dative (yönelme) | Ankaralıya | Ankaralılara |
locative (bulunma) | Ankaralıda | Ankaralılarda |
ablative (ayrılma) | Ankaralıdan | Ankaralılardan |
genitive (tamlayan) | Ankaralının | Ankaralıların |
possessive forms of Ankaralı
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | Ankaralım | Ankaralılarım |
definite accusative (belirtme) | Ankaralımı | Ankaralılarımı |
dative (yönelme) | Ankaralıma | Ankaralılarıma |
locative (bulunma) | Ankaralımda | Ankaralılarımda |
ablative (çıkma) | Ankaralımdan | Ankaralılarımdan |
genitive (tamlayan) | Ankaralımın | Ankaralılarımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | Ankaralın | Ankaralıların |
definite accusative (belirtme) | Ankaralını | Ankaralılarını |
dative (yönelme) | Ankaralına | Ankaralılarına |
locative (bulunma) | Ankaralında | Ankaralılarında |
ablative (çıkma) | Ankaralından | Ankaralılarından |
genitive (tamlayan) | Ankaralının | Ankaralılarının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | Ankaralısı | Ankaralıları |
definite accusative (belirtme) | Ankaralısını | Ankaralılarını |
dative (yönelme) | Ankaralısına | Ankaralılarına |
locative (bulunma) | Ankaralısında | Ankaralılarında |
ablative (çıkma) | Ankaralısından | Ankaralılarından |
genitive (tamlayan) | Ankaralısının | Ankaralılarının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | Ankaralımız | Ankaralılarımız |
definite accusative (belirtme) | Ankaralımızı | Ankaralılarımızı |
dative (yönelme) | Ankaralımıza | Ankaralılarımıza |
locative (bulunma) | Ankaralımızda | Ankaralılarımızda |
ablative (çıkma) | Ankaralımızdan | Ankaralılarımızdan |
genitive (tamlayan) | Ankaralımızın | Ankaralılarımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | Ankaralınız | Ankaralılarınız |
definite accusative (belirtme) | Ankaralınızı | Ankaralılarınızı |
dative (yönelme) | Ankaralınıza | Ankaralılarınıza |
locative (bulunma) | Ankaralınızda | Ankaralılarınızda |
ablative (çıkma) | Ankaralınızdan | Ankaralılarınızdan |
genitive (tamlayan) | Ankaralınızın | Ankaralılarınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | Ankaralıları | Ankaralıları |
definite accusative (belirtme) | Ankaralılarını | Ankaralılarını |
dative (yönelme) | Ankaralılarına | Ankaralılarına |
locative (bulunma) | Ankaralılarında | Ankaralılarında |
ablative (çıkma) | Ankaralılarından | Ankaralılarından |
genitive (tamlayan) | Ankaralılarının | Ankaralılarının |
predicative forms of Ankaralı
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | Ankaralıyım | Ankaralılarım* |
sen (you are) | Ankaralısın | Ankaralılarsın* |
o (he/she/it is) | Ankaralı / Ankaralıdır | Ankaralılar* / Ankaralılardır* |
biz (we are) | Ankaralıyız | Ankaralılarız |
siz (you are) | Ankaralısınız | Ankaralılarsınız |
onlar (they are) | Ankaralılar | Ankaralılardır |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | Ankaralıydım | Ankaralılardım* |
sen (you were) | Ankaralıydın | Ankaralılardın* |
o (he/she/it was) | Ankaralıydı | Ankaralılardı* |
biz (we were) | Ankaralıydık | Ankaralılardık |
siz (you were) | Ankaralıydınız | Ankaralılardınız |
onlar (they were) | Ankaralıydılar | Ankaralılardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | Ankaralıymışım | Ankaralılarmışım* |
sen (you were) | Ankaralıymışsın | Ankaralılarmışsın* |
o (he/she/it was) | Ankaralıymış | Ankaralılarmış* |
biz (we were) | Ankaralıymışız | Ankaralılarmışız |
siz (you were) | Ankaralıymışsınız | Ankaralılarmışsınız |
onlar (they were) | Ankaralıymışlar | Ankaralılarmış |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |