Definify.com
Definition 2025
Hanna
Hanna
See also: hanna
English
Proper noun
Hanna (plural Hannas)
- A female given name, a rare spelling variant of Hannah.
- A matronymic surname based on Hannah.
- An Irish surname. An anglicisation of Irish Ó hAnnaigh.
- A town in Alberta, Canada
- A town in Oklahoma
- A village in Poland
- A town in Wyoming
Danish
Proper noun
Hanna
- (biblical) Hannah.
- A female given name, cognate to Hannah (and sometimes spelled thus), and a diminutive of Johanna.
Estonian
Proper noun
Hanna
- Hannah (biblical character)
- Anna (biblical prophetess)
- A female given name of biblical origin, also short form of Johanna.
Faroese
Proper noun
Hanna
- A female given name
Usage notes
Matronymics
- son of Hanna: Honnuson or Hannuson
- daughter of Hanna: Honnudóttir or Hannudóttir
Declension
|
|
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɑnːɑ]
- Rhymes: -ɑnːɑ
- Hyphenation: Han‧na
Proper noun
Hanna
- A female given name of biblical origin, also a short form of Johanna.
- 1997 Leena Lander, Iloisen kotiinpaluun asuinsijat, WSOY, ISBN 951-643-906-3, page 73:
- ―Hanna. Se on kaunis nimi. Ja niin osuva. Tulee hebreasta, merkitsee armoa. Kuka sen keksi?
- ―Linda, Lyydia sanoo. ―Ja minustakin se tuntui heti sopivalta nimeltä.
- Naiset luovat toisiinsa riemukkaan katseen; miten onnellista, että he olivat tietämättään tehneet niin viisaan valinnan.
- 1997 Leena Lander, Iloisen kotiinpaluun asuinsijat, WSOY, ISBN 951-643-906-3, page 73:
- Hannah (biblical character)
- 1642 Coco Pyhä Raamattu, Samuel 1:8:
- Ja Elkana hänen miehens sanoi hänelle: Hanna/ mitäs itket? ja mixes syö? ja mingätähden sinun sydämes on nijn murhellinen? engö minä sinulle parambi ole cuin kymmenen poica?
- Then said Elkanah her husband to her, Hannah, why weepest thou? and why eatest thou not? and why is thy heart grieved? am I not better to thee than ten sons? (KJV Samuel 1:8)
- Ja Elkana hänen miehens sanoi hänelle: Hanna/ mitäs itket? ja mixes syö? ja mingätähden sinun sydämes on nijn murhellinen? engö minä sinulle parambi ole cuin kymmenen poica?
- 1642 Coco Pyhä Raamattu, Samuel 1:8:
- Anna (biblical prophetess)
- 1642 Coco Pyhä Raamattu, Lucan Evangelium 2:36:
- Ja Hanna Prophetissa Phanuelin tytär/ Asserin sugusta/ oli joutunut pitkälle ijälle/ ja oli elänyt miehens cansa seidzemen ajastaica hänen Neidzydestäns.
- And there was one Anna, a prophetess, the daughter of Phanuel, of the tribe of Aser: she was of great age, and had lived with an husband seven years from her virginity; (KJV Luke 2:36)
- Ja Hanna Prophetissa Phanuelin tytär/ Asserin sugusta/ oli joutunut pitkälle ijälle/ ja oli elänyt miehens cansa seidzemen ajastaica hänen Neidzydestäns.
- 1642 Coco Pyhä Raamattu, Lucan Evangelium 2:36:
Declension
| Inflection of Hanna (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | Hanna | Hannat | |
| genitive | Hannan | Hannojen | |
| partitive | Hannaa | Hannoja | |
| illative | Hannaan | Hannoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | Hanna | Hannat | |
| accusative | nom. | Hanna | Hannat |
| gen. | Hannan | ||
| genitive | Hannan | Hannojen Hannainrare |
|
| partitive | Hannaa | Hannoja | |
| inessive | Hannassa | Hannoissa | |
| elative | Hannasta | Hannoista | |
| illative | Hannaan | Hannoihin | |
| adessive | Hannalla | Hannoilla | |
| ablative | Hannalta | Hannoilta | |
| allative | Hannalle | Hannoille | |
| essive | Hannana | Hannoina | |
| translative | Hannaksi | Hannoiksi | |
| instructive | — | Hannoin | |
| abessive | Hannatta | Hannoitta | |
| comitative | — | Hannoineen | |
Anagrams
German
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhana]
- Hyphenation: Han‧na
Proper noun
Hanna
- Hannah (biblical character)
- Anna (biblical prophetess)
- A female given name, cognate to Hannah (and sometimes spelled Hannah); a diminutive form of Johanna.
Icelandic
Pronunciation
Proper noun
Hanna f (genitive Hönnu)
- A female given name; Hannah
Declension
declension of Hanna
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | Hanna | Hannan | Hönnur | Hönnurnar |
| accusative | Hönnu | Hönnuna | Hönnur | Hönnurnar |
| dative | Hönnu | Hönnunni | Hönnum | Hönnunum |
| genitive | Hönnu | Hönnunnar | Hanna | Hannanna |
Norwegian
Proper noun
Hanna
- Hannah (biblical character)
- A female given name, cognate to Hannah (and sometimes spelled thus), a diminutive of Johanna.
Polish
Pronunciation
Proper noun
Hanna f (diminutive Hanka, Hania)
- A female given name, cognate to Hannah.
Declension
declension of Hanna
Portuguese
Alternative forms
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈʁɐ.nɐ/
Proper noun
Hanna f
- A female given name, equivalent to English Hannah
Related terms
Swedish
Alternative forms
- (as a given name of biblical origin) Hannah
Etymology
As a given name, often shortened from Johanna, also derived from the biblical character(s). First recorded in Sweden in 1583.
Proper noun
Hanna
- Hannah (biblical character)
- Anna (biblical prophetess)
- A female given name.
References
- Roland Otterbjörk: Svenska förnamn, Almqvist & Wiksell 1996, ISBN 91-21-10937-0
- Statistiska centralbyrån and Sture Allén, Staffan Wåhlin, Förnamnsboken, Norstedts 1995, ISBN 9119551622: 48 279 females with the given name Hanna (compared to 4 631 named Hannah) living in Sweden on December 31st, 2010, with the frequency peak in the 1990s. Accessed on 19 June 2011.
hanna
hanna
See also: Hanna
Icelandic
Verb
hanna (weak verb, third-person singular past indicative hannaði, supine hannað)
- (transitive, with accusative) to design
Conjugation
hanna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hanna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hannað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hannandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hanna | við hönnum | present (nútíð) |
ég hanni | við hönnum |
| þú hannar | þið hannið | þú hannir | þið hannið | ||
| hann, hún, það hannar | þeir, þær, þau hanna | hann, hún, það hanni | þeir, þær, þau hanni | ||
| past (þátíð) |
ég hannaði | við hönnuðum | past (þátíð) |
ég hannaði | við hönnuðum |
| þú hannaðir | þið hönnuðuð | þú hannaðir | þið hönnuðuð | ||
| hann, hún, það hannaði | þeir, þær, þau hönnuðu | hann, hún, það hannaði | þeir, þær, þau hönnuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hanna (þú) | hannið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hannaðu | hanniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hannast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hannast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hannast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hannandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hannast | við hönnumst | present (nútíð) |
ég hannist | við hönnumst |
| þú hannast | þið hannist | þú hannist | þið hannist | ||
| hann, hún, það hannast | þeir, þær, þau hannast | hann, hún, það hannist | þeir, þær, þau hannist | ||
| past (þátíð) |
ég hannaðist | við hönnuðumst | past (þátíð) |
ég hannaðist | við hönnuðumst |
| þú hannaðist | þið hönnuðust | þú hannaðist | þið hönnuðust | ||
| hann, hún, það hannaðist | þeir, þær, þau hönnuðust | hann, hún, það hannaðist | þeir, þær, þau hönnuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hannast (þú) | hannist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hannastu | hannisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hannaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hannaður | hönnuð | hannað | hannaðir | hannaðar | hönnuð | |
| accusative (þolfall) |
hannaðan | hannaða | hannað | hannaða | hannaðar | hönnuð | |
| dative (þágufall) |
hönnuðum | hannaðri | hönnuðu | hönnuðum | hönnuðum | hönnuðum | |
| genitive (eignarfall) |
hannaðs | hannaðrar | hannaðs | hannaðra | hannaðra | hannaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hannaði | hannaða | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| accusative (þolfall) |
hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| dative (þágufall) |
hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| genitive (eignarfall) |
hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |