Definify.com

Definition 2024

See also: mutlu

Mutlu

This entry needs an inflection-table template.

See also: Mutlu

mutlu ‎(comparative daha mutlu, superlative en mutlu)

mutlu ‎(definite accusative mutluyu, plural mutlular)

declension of mutlu

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	mutlu	mutlular
definite accusative (belirtme)	mutluyu	mutluları
dative (yönelme)	mutluya	mutlulara
locative (bulunma)	mutluda	mutlularda
ablative (ayrılma)	mutludan	mutlulardan
genitive (tamlayan)	mutlunun	mutluların

predicative forms of mutlu

simple present	singular	plural
ben (I am)	mutluyum	mutlularım*
sen (you are)	mutlusun	mutlularsın*
o (he/she/it is)	mutlu / mutludur	mutlular* / mutlulardır*
biz (we are)	mutluyuz	mutlularız
siz (you are)	mutlusunuz	mutlularsınız
onlar (they are)	mutlular	mutlulardır
simple past	singular	plural
ben (I was)	mutluydum	mutlulardım*
sen (you were)	mutluydun	mutlulardın*
o (he/she/it was)	mutluydu	mutlulardı*
biz (we were)	mutluyduk	mutlulardık
siz (you were)	mutluydunuz	mutlulardınız
onlar (they were)	mutluydular	mutlulardı
indirect / unwitnessed past	singular	plural
ben (I was)	mutluymuşum	mutlularmışım*
sen (you were)	mutluymuşsun	mutlularmışsın*
o (he/she/it was)	mutluymuş	mutlularmış*
biz (we were)	mutluymuşuz	mutlularmışız
siz (you were)	mutluymuşsunuz	mutlularmışsınız
onlar (they were)	mutluymuşlar	mutlularmış
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives.