Definify.com
Definition 2025
Pilatus
Pilatus
Latin
Proper noun
Pīlātus m (genitive Pīlātī); second declension
- A Roman cognomen — famously held by:
- Pontius Pilatus (died AD 37), fifth prefect of the Roman province of Judaea (AD 26–36)
Declension
Second declension.
| Case | Singular |
|---|---|
| nominative | Pīlātus |
| genitive | Pīlātī |
| dative | Pīlātō |
| accusative | Pīlātum |
| ablative | Pīlātō |
| vocative | Pīlāte |
Descendants
References
- Pīlātus³ in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “5 Pīlātus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette, page 1,180/3.
- “Pīlātus³” on page 1,379/3 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)
pilatus
pilatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /piːˈlaː.tus/, [piːˈɫaː.tʊs]
Adjective
pīlātus m (feminine pīlāta, neuter pīlātum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pīlātus | pīlāta | pīlātum | pīlātī | pīlātae | pīlāta | |
| genitive | pīlātī | pīlātae | pīlātī | pīlātōrum | pīlātārum | pīlātōrum | |
| dative | pīlātō | pīlātō | pīlātīs | ||||
| accusative | pīlātum | pīlātam | pīlātum | pīlātōs | pīlātās | pīlāta | |
| ablative | pīlātō | pīlātā | pīlātō | pīlātīs | |||
| vocative | pīlāte | pīlāta | pīlātum | pīlātī | pīlātae | pīlāta | |
Derived terms
Etymology 2
Perfect passive participle of pilō (“depilate; plunder”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /piˈlaː.tus/, [pɪˈɫaː.tʊs]
Participle
pilātus m (feminine pilāta, neuter pilātum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pilātus | pilāta | pilātum | pilātī | pilātae | pilāta | |
| genitive | pilātī | pilātae | pilātī | pilātōrum | pilātārum | pilātōrum | |
| dative | pilātō | pilātō | pilātīs | ||||
| accusative | pilātum | pilātam | pilātum | pilātōs | pilātās | pilāta | |
| ablative | pilātō | pilātā | pilātō | pilātīs | |||
| vocative | pilāte | pilāta | pilātum | pilātī | pilātae | pilāta | |
Etymology 3
Perfect passive participle of pīlō (“ram down, fix firmly”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /piːˈlaː.tus/, [piːˈɫaː.tʊs]
Participle
pīlātus m (feminine pīlāta, neuter pīlātum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pīlātus | pīlāta | pīlātum | pīlātī | pīlātae | pīlāta | |
| genitive | pīlātī | pīlātae | pīlātī | pīlātōrum | pīlātārum | pīlātōrum | |
| dative | pīlātō | pīlātō | pīlātīs | ||||
| accusative | pīlātum | pīlātam | pīlātum | pīlātōs | pīlātās | pīlāta | |
| ablative | pīlātō | pīlātā | pīlātō | pīlātīs | |||
| vocative | pīlāte | pīlāta | pīlātum | pīlātī | pīlātae | pīlāta | |
References
- pilatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pilatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pilatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- PILATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “pilatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.